Προϊόντα με χαμηλά λιπαρά: Ποιές παγίδες κρύβουν και τι πρέπει να προσέξουμε

Ο Μιχάλης Χουρδάκης, λέκτωρ Ιατρικής Διατροφολογίας στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ, μιλώντας στα ΝΕΑ, εξηγεί τις παγίδες που κρύβουν τα -φαινομενικά αθώα- προϊόντα με χαμηλά λιπαρά.

Ενα θρίλερ ζητά άδεια να γυριστεί στην Ακρόπολη

Μετά την Κνωσό, για την οποία ζήτησε και πήρε άδεια, η εταιρεία παραγωγής της διεθνούς ταινίας «Τα δύο πρόσωπα του Ιανουαρίου», τώρα ζητά να της επιτραπεί να κάνει γυρίσματα και στην Ακρόπολη

Σκηνοθέτης κατάφερε να καταγράψει κυκλώνα φωτιάς! [βίντεο]

Το σπάνιο φυσικό φαινόμενο ενός κυκλώνα φωτιάς κατάφερε να απαθανατίσει τυχαία ένας σκηνοθέτης στην Αυστραλία.

Αυτή είναι η ελληνική ταινία που προτείνεται για Οσκαρ

Την απόφαση με την οποία προτείνεται να μπει στις διαδικασίες για το φετινό βραβείο Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, υπέγραψε ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού, Κώστας Τζαβάρας.

Υπερσύγχρονη κάμερα 570 megapixel χαρτογραφεί το αχανές διάστημα

Η ισχυρότερη κάμερα στον κόσμο, η λεγόμενη «Κάμερα Σκοτεινής Ενέργειας» έχει ανάλυση 570 megapixel και έχει αναλάβει να χαρτογραφήσει το διάστημα...

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Έγινα πουτάνα για το παιδί μου

Έγινα πουτάνα για το παιδί μου
Θα τα έχετε ακούσει όλοι – μπορεί και να τα έχετε πει:
«Αν δεν είχα τα παιδιά, δεν θα μ’ ένοιαζε»,
«Αν δεν είχα τα παιδιά, θα είχα πάρει τα όπλα»,
«Αν δεν είχα τα παιδιά, θα έφευγα στο εξωτερικό»,
«Αν δεν είχα τα παιδιά, θα ψήφιζα αλλιώς»,
«Αν δεν είχα τα παιδιά, θα έκανα απεργία».

Οι Έλληνες τα κάνουν όλα για τα παιδιά τους. Έχουν παραμερίσει εντελώς τον εαυτό τους και θυσιάζονται για τα παιδιά τους.


Βέβαια, και πριν την χρεοκοπία, πάλι για τα παιδιά τους τα έκαναν όλα. Για τα παιδιά τους έκαναν τις λαμογιές, για τα παιδιά τους λάδωναν, για τα παιδιά τους δεν πλήρωναν φόρους, για τα παιδιά τους ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, για τα παιδιά τους έχτιζαν τα αυθαίρετα, για τα παιδιά τους έκαναν εμπόριο ναρκωτικών και σωματεμπορία, όλα για τα παιδιά τους.

Και μετά την χρεοκοπία, όμως, κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα που έκαναν πριν την χρεοκοπία και επικαλούνται πάλι την ίδια δικαιολογία: το κάνουμε για τα παιδιά μας. Κάπως περίεργο, βέβαια, να ακολουθείς την ίδια συνταγή που κατέστρεψε τα παιδιά σου, για να σώσεις τα παιδιά σου.

Αχ, τι καλοί άνθρωποι που είναι οι Έλληνες. Καθόλου δεν νοιάζονται για τους εαυτούς τους – μόνο για τα παιδιά τους.

Είναι εύκολο να επικαλείσαι συνέχεια τα παιδιά σου. Άλλωστε, τα παιδιά δεν έχουν άποψη –«σκάσε εσύ, είσαι μικρός, μη μιλάς»-, οπότε εσύ ξέρεις τι είναι για το καλό τους.

Τα παιδιά είναι το τέλειο άλλοθι για τον κάθε ρουφιάνο, τον κάθε προσκυνημένο και τον κάθε σκατά. Κάνεις την πουστιά και την φορτώνεις στα παιδιά σου. Εσύ αθώος. Καμία ευθύνη.

Κανείς δεν ρωτάει τα παιδιά για τις χυδαιότητες που κάνουν καθημερινά οι γονείς τους και κανείς δεν σκέφτεται πως κανένα παιδί δεν έχει ανάγκη έναν ξεπουλημένο πατέρα και μια καριόλα μάνα που συμπεριφέρονται σαν αρπακτικά. Δεν είναι και τα πιο ιδανικά πρότυπα αυτά για ένα παιδί.

Δεν το συζητάω, τα παιδιά είναι η καλύτερη δικαιολογία για να είσαι εσύ ένα σιχαμένο απόβρασμα της κοινωνίας. Και τα παιδάκια σου θα γίνουν σαν κι εσένα. Ίδια.

Είναι γνωστός ο ωραίος στίχος του Μιχάλη Γκανά «με τα παιδάκια μας στον ώμο, για να μας δείχνουνε τον δρόμο».

Βέβαια, όπως επικαλούνται συνέχεια τα παιδάκια τους οι Έλληνες, ο στίχος θα έπρεπε να είναι «με τα παιδάκια μας σαν δικαιολογία, για να σας γαμήσουμε την Παναγία». Μεγάλη η χάρη της.



By Πιτσιρίκος

Είμαστε ακόμα ζωντανοί;

Είμαστε ακόμα ζωντανοί;

Αποτελεί κωμικό πλέον φαινόμενο η αντικει­μενική – πέρα από κομματικές, ιδεολογικές ή άλλες θεωρήσεις – αδυναμία του ελληνι­κού πολιτικού συστήματος να εναρμονιστεί με τους στοιχειωδώς αποδεκτούς κανόνες όσον αφορά τη λειτουργία μιας σύγχρονης δυτικής δημοκρατίας. Και σε αυτό τεράστια ευθύνη έχει το πολιτικό μας σύστημα στο σύνολό του. Οι αγεφύρωτες – υπο­τίθεται – διαφορές των κομμάτων δεν είναι παρά φασαριόζικοι θεατρινισμοί στο πεδίο των εντυπώ­σεων. Στις δυο τελευταίες προεκλογικές αναμετρή­σεις ζήσαμε την αποθέωση της φαντασιακής άσκη­σης της εξουσίας, αυτής που χαρίζει η κομματική σκοπιμότητα αλλά και η λαϊκή επιμονή να μην ανέ­χεται προεκλογικά την αλήθεια που θα αντιμετωπί­σει και θα δεχτεί μετεκλογικά.

Έτσι τα αντιμνημονιακά κόμματα κατάφεραν να ικανοποιήσουν σχετικά το λαϊκό «περί δικαίου αί­σθημα», το οποίο θεωρεί ότι για τα χάλια της χώρας μας φταίει το Μνημόνιο. Ένα Μνημόνιο το οποίο, σημειώτεον, δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα… αλλά ευθύ­νεται για τα χρόνια ελλείμματα, για την κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων, για τα μαύρα χάλια της Παιδείας μας… Το Μνημόνιο λοιπόν, το οποίο φταί­ει για τις κακοδαιμονίες και διαστρεβλώσεις της ελ­ληνικής κοινωνίας από κτίσεως ελληνικού κράτους, υπήρξε ο καθοριστικός παράγοντας των εκλογικών αποτελεσμάτων. Στην παρούσα φάση και ενώ όλος ο υπόλοιπος κόσμος φαίνεται να χάνει την υπομονή του μαζί μας, εμείς συμπεριφερόμαστε σαν θιγμέ­νοι επαρχιώτες, θύματα ενός άδικου συστήματος, με τα λεφτά του οποίου, σημειώτεον, γλεντήσαμε χοντρά…

Τώρα αν η επιδότηση για την καλλιέργεια του μπαμπακιού γινόταν Καγιέν, σκυλάδικο και δίμετρη Ου­κρανή, με τις ευλογίες ολόκληρου του κομματικού μας συστήματος, αυτό είναι ένα ζήτημα με το οποίο δεν ασχολήθηκε η παντογνώστρια και μαχητική ελ­ληνική Αριστερά. Αντίθετα, προέτρεπε με ζήλο πε­ρισσό, πέρυσι τέτοιο καιρό, τους αγανακτισμένους διαδηλωτές να αντιστέκονται στο Μνημόνιο, να μου­ντζώνουν το Κοινοβούλιο, να δέρνουν τους μνημονιακούς πολιτικούς, να γιαουρτώνουν και να άδουν εν χορώ το ιδιοφυές πολιτικό πρόταγμα «να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή». Να σημειώσουμε ότι τελείως συμπωματικά το τραγουδούσαν εν χορώ και τα μεθυσμένα από την εκλογική τους επιτυχία μέλη της Χρυσής Αυγής. Τυχαίο;… Δεν ξέρω!

Η νέα λοιπόν κυβέρνηση, στην οποία συμμετέ­χουν τρία κόμματα, άφησε αμέσως κατά μέρος τις προεκλογικές φαντασιώσεις και τις επαναστατι­κές απαιτήσεις προσπαθώντας να αδράξει την τε­λευταία ευκαιρία – αν αυτή υπάρχει πραγματικά… Τώρα, πώς μια χώρα πτωχευμένη, χρεωμένη, που περιμένει στη γωνία με αγωνία τις δόσεις για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, δάνεια και τοκο­γλυφίες είναι σε θέση να απαιτεί, αυτό μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ το γνωρίζουν. Η αλήθεια είναι ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τη γνώ­μη των άλλων, δηλαδή των Ευρωπαίων εταίρων, και να προσπαθήσουμε, ακόμα και σε περιπτώσεις που αδικούμαστε, να αλλάξουμε την εικόνα μας με έργα κι όχι με εξυπνάδες και τσαμπουκάδες της δε­κάρας. Ας τελειώνουμε επιτέλους με το παράδοξο η χώρα να πνέει τα λοίσθια κι εμείς να προσπαθού­με να σώσουμε τα… κεκτημένα του κλάδου μας και του παρακλάδου μας. Κάποια στιγμή ας φαντασιωθούμε τη χώρα δίχως τις δεσμεύσεις της απέναντι στα συγκροτήματα, στα μεγάλα και μικρά κανάλια, στα συνδικάτα, στην κομματοκρατία και τη δαιδα­λώδη πολιτική της πελατεία, στη διαπλοκή, στα Βατοπέδιά της…

Καλούμαστε σήμερα να βελτιώσουμε την τραγι­κή μας κατάσταση κατά βασικό λόγο αποτρέποντας τη σοβαρή πιθανότητα χρεοκοπίας εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την παραμονή μας στην Ευρώπη. Κάθε άλλη πολιτική ισοδυναμεί με εθνική καταστροφή. Πρέπει η χώρα να αποδείξει πως μπορεί να απε­λευθερώσει το επάγγελμα των κομμωτηρίων επι­τέλους ώστε να μπορεί ένας κομμωτής να ανοίγει απρόσκοπτα ένα κομμωτήριο. Ωστόσο, ούτε τις τρί­χες των κουρείων δεν έχουμε καταφέρει να διευθετήσουμε. Κατά τα άλλα, το Μνημόνιο εξακολου­θεί να είναι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας. Πριν από το Μνημόνιο η Ελλάδα αποτελούσε τον επί γης παράδεισο. Όλα άγγιζαν σχεδόν την τελειότητα και ξαφνικά προέκυψε το Μνημόνιο και μας έδιωξε από… την ελληνική ουτοπία: αυτής της αβυσσαλέας αυθαιρεσίας στην οποία είχαμε βυθιστεί. Οι προσ­δοκίες μας από τη νέα κυβέρνηση ή από την όποια κυβέρνηση δεν μπορούν παρά να είναι ελάχιστες, και αυτό σημαίνει σε πρώτη φάση να διατηρηθού­με ζωντανοί.

ΠΗΓΗ

Ρεπορτάζ- σοκ του CNN για την ανεργία

Ρεπορτάζ- σοκ του CNN για την ανεργία
Το δίλημμα των νέων της Ελλάδας: Παραμονή ή μετανάστευση.

Με την ανεργία, την αύξηση στο ποσοστό αυτοκτονιών, τη μετανάστευση καθώς και τα αυξημένα ποσοστά εγκληματικότητας στη χώρα μας «ασχολείται» με σημερινό δημοσίευμά του το ειδησεογραφικό πρακτορείο CNN. Πρωταγωνιστές του ρεπορτάζ είναι έξι νέοι Έλληνες όπου ο καθένας δίνει τη δική του απάντηση στο πως αντιμετωπίζει την οικονομική κρίση της Ελλάδας.

Η Μαρία Παπαναγιωτάκη και ο Αριστοτέλης Σκαλίζος είναι μαζί δυο χρόνια και ανήκουν στη νέα γενιά της Ελλάδας . Οι ίδιοι δεν είναι μεν άνεργοι, αλλά έχουν υποστεί τεράστιες περικοπές στους μισθούς τους, κάτι που ισχύει για τη συντριπτική πλειοψηφία εργαζομένων. Τώρα οι δυο τους καλούνται να αποφασίσουν εάν θα μείνουν ή θα φύγουν από τη χώρα. Οι αντικρουόμενες απόψεις τους, αποδεικνύουν το διχασμό της νεολαίας. Η Μαρία σκέφτεται να φύγει για Αμερική ή Αγγλία όπου έχει συγγενείς. Ο Αριστοτέλης θέλει να μείνει και να παλέψει για τη χώρα του. «Αγαπώ τη χώρα μου και δεν θέλω να την εγκαταλείψω», λέει, αναδεικνύοντας προβλήματα που αντιμετωπίζουν αρκετά ζευγάρια Ελλήνων, όταν ο ένας από τους δύο αναγκάζεται να μεταναστεύσει. Μάλιστα όπως αναφέρει το ρεπορτάζ κανένας από τους δυο δεν ψήφισε στις τελευταίες εκλογές καθώς δεν είχαν χρήματα για να μεταβούν στις εκλογικές τους περιφέρειες.

Ο 19χρονος αδελφός του Αριστοτέλη ο Νίκος, έχει όνειρο να πάει να σπουδάσει στην σχολή Καλών Τεχνών της Ολλανδίας. «Είναι μια πολύ όμορφη χώρα», εξηγεί ο Νίκος, και συμπληρώνει « όμως ότι χρήματα βγάλω θα τα στέλνω στην οικογένειά μου στην Ελλάδα»

Ο Μάριος - Αριστοτέλης Κουλούρης, είναι ένας ακόμη νέος που μίλησε στη συντάκτη του κειμένου. Από τη μεριά του είπε πως «η Ελλάδα πρέπει να αναπτυχθεί και να αποκτήσει τις δικές της δυνάμεις. Πολιτικά και οικονομικά. Δεν φοβάμαι όμως γιατί η χώρα μου έχει αντιμετωπίσει πολλές καταστροφές στο παρελθόν και τα έχει καταφέρει».

Τέλος το δημοσίευμα φιλοξενεί τις απόψεις δυο ακόμη νέων της Χριστίνας Ψαρράς και του Γιώργου Σταθόπουλου. Η 27χρονη Χριστίνα, σπούδασε στο London School of Economics, ενώ ο 33χρονος Γιώργος στο Middlesex University. Παρότι σπούδασαν στο εξωτερικό, και οι δύο επέλεξαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους για να εργαστούν εδώ.

Περιγράφουν την πατρίδα τους ως μία χώρα όπου «το κάθε άτομο μαγειρεύει και για τον επισκέπτη, για αυτόν που φιλοξενεί, οι γονείς παραμένουν κοντά στα παιδιά τους, οι παρέες μαζεύονται σε σπίτια και συζητάνε». Όλα τα παραπάνω όμως, "θολώνουν" από την απόγνωση και τον φόβο που νοιώθουν οι νέοι που ακόμα μένει να δούμε το πως αυτό θα μεταφραστεί.

Η οικονομική κρίση επηρεάζει τόσο την καθημερινή ζωή και την οικονομική κατάσταση των νέων, αλλά και τις μεταξύ τους ερωτικές σχέσεις.

Το ρεπορτάζ κλείνει με μια δήλωση του Αριστοτέλη «Θα αναγκαστώ να φύγω από τη χώρα, αν η Μαρία αποφασίσει κάτι τέτοιο».


Πηγή: Πρώτο Θέμα

Ψυχιατρική: μια βιομηχανία θανάτου

Ψυχιατρική: μια βιομηχανία θανάτου
Δείτε το πλήρες ντοκιμαντέρ Ψυχιατρική: Μια βιομηχανία Θανάτου με όλα τα μέρη του, έτσι ώστε να έχετε μια σφαιρική οπτική της ψυχιατρικής επιρροής στην κοινωνία μας.


Προειδοποίηση:
Αυτό το ντοκιμαντέρ δεν είναι για παιδιά. Ένα μεγάλο μέρος του του film έχει παρθεί από πρόσφατα και παλαιότερα film αρχείου ψυχιάτρων σε δράση και ως εκ τούτου είναι σε κάποιες στιγμές σκληρό.

Οι ψυχίατροι ισχυρίζονται ότι οι καταστρεπτικές και θανατηφόρες "θεραπείες" και μέθοδοι τους έχουν αλλάξει. Αυτό το σοκαριστικό βίντεο θα σας δώσει τα δεδομένα.
Μόλις εξοπλιστείτε με τις πληροφορίες που πρόκειται να δείτε ενημερώστε και άλλους, συνεργαστείτε μαζί μας ώστε να τερματίσουμε τις καταστρεπτικές θεραπείες των ψυχιάτρων και να τερματίσουμε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την ψυχιατρική.
Επιτροπή πολιτών για τα ανθρώπινα δικαιώματα (cchr)

Δείτε ολόκληρο το ντοκιμαντέρ,
Ψυχιατρική: Μια βιομηχανία Θανάτου (Στα ελληνικά)



(Το ντοκιμαντέρ αποτελείται από 12 μέρη. Μόλις τελειώνει το ένα βίντεο συνεχίζει αυτόματα το επόμενο..)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για να έχετε μια πιο πλήρη εικόνα του πώς συνεργάζονται οι φαρμακευτικές με τους ψυχίατρους για να επινοήσουν νέες ψυχικές ασθένειες και να πουλήσουν νέα ψυχοφάρμακα μπορείτε να προμηθευτείτε δωρεάν το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ της Επιτροπής Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Στα ελληνικά) με τίτλο το Μάρκετινγκ της Τρέλας ΕΔΩ.

Ζητώ συγγνώμη από τους εφήβους που τους κάνουμε «παπαγάλους»…Της Ευγενίας Μπουρνόβα

Ζητώ συγγνώμη από τους εφήβους που τους κάνουμε «παπαγάλους»…Της Ευγενίας Μπουρνόβα
Τώρα που πέρασε το άγχος και η ελληνική οικογένεια δεν δίνει πλέον εξετάσεις, τώρα που μπορούμε να δούμε σχεδόν νηφάλια το θέμα των λεγόμενων Πανελληνίων Εξετάσεων, είναι σκόπιμο να αρχίσουμε τη συζήτηση που ξεχνάμε να κάνουμε κάθε φορά που τελειώνει αυτό το μεγάλο εθνικό ζήτημα.

Προσωπικά ζητώ συγγνώμη από κάθε υποψήφιο που ακόμα δεν κατάφερα με τις λιγοστές μου δυνάμεις και, προφανώς, μαζί με άλλους να πείσω τις προηγούμενες ηγεσίες του υπουργείου Παιδείας να αλλάξουν το σύστημα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Στο όνομα του αδιάβλητου της διαδικασίας συνεχίζουν να θυσιάζονται γενιές εφήβων, υφίστανται οικονομική αφαίμαξη όλες οι οικογένειες, τα λεφτά των οποίων δεν πάνε στο δημόσιο αλλά στις τσέπες των καθηγητών της Δευτεροβάθμιας, οι οποίοι θησαυρίζουν, συμβάλλοντας στη διατήρηση της παραοικονομίας!

Πριν, όμως, αποφασίσουμε πώς ακριβώς πρέπει να είναι το σύστημα πρόσβασης (και γι’ αυτό υπάρχουν αρκετές προτάσεις), πρέπει να αποφασίσουμε για το είδος των γνώσεων που θέλουμε να έχουν οι νέοι πολίτες των 18 χρόνων, ώστε στη συνέχεια να ελέγξουμε αν πράγματι τις έχουν αποκτήσει για να συνεχίσουν τις σπουδές τους.

Ποιες γνώσεις απαιτείται να έχει ένας απόφοιτος του Λυκείου; Γιατί πρέπει να παπαγαλίζει αντί να μάθει πώς να μαθαίνει, άρα και πώς να σκέφτεται; Το σημερινό σύστημα με τον τεράστιο όγκο πληροφοριών αντιμετωπίζει τους εγκεφάλους των παιδιών σαν άδειους κάδους και ρίχνει μέσα άπειρα δεδομένα τα οποία παραμένουν ατάκτως εριμμένα.

Μου έλεγε συνάδελφος Βιολόγος πόσο άχρηστο και ανώφελο είναι το θέμα που ζητήθηκε φέτος στη Βιολογία σχετικά με τον ιό του AIDS. Συγκεκριμένα, ζητήθηκε από τους υποψηφίους να γράψουν τη δομή του ιού, κάτι που έμαθαν παπαγαλία και που θα έχουν ήδη ξεχάσει τώρα, λες και είναι χρήσιμη γνώση, αφού οποιαδήποτε στιγμή μπορεί κανείς να το δει στο διαδίκτυο.

Εκείνο που θα έπρεπε να έχουν ρωτήσει, άρα εκείνο που θα έπρεπε να είχαν μάθει οι έφηβοι, είναι γιατί είναι επικίνδυνος ο ιός του AIDS (και να απαντήσουν, σύμφωνα με τη συνάδελφό μου, ότι η επικινδυνότητά του έγκειται στο γεγονός ότι ο ιός αυτός «κάθεται» στο DNA και δεν μπορείς να τον ξεφορτωθείς μετά!).

Αυτό χρειάζεται να ξέρει ο Έλληνας έφηβος και ο Έλληνας πολίτης! Το αποκορύφωμα, βεβαίως, είναι η επιστήμη που ασκώ, δηλαδή η Ιστορία, όπου το μόνο που επιτυγχάνεται είναι να μη θέλουν οι νέοι και οι νέες, μετά τις εξετάσεις, να ξανακούσουν για ιστορία.

Ας συνεννοηθούμε ότι εκσυγχρονισμός στην Εκπαίδευση δεν είναι να ρίχνεις σε ένα καζάνι όλη τη γνώση που υπάρχει αλλά να βάζεις τις βάσεις ώστε να μπορεί ο νέος να προσθέτει, να «κουμπώνει», να «δένει» την καινούρια γνώση, να ταξινομεί, να ιεραρχεί. Πρέπει να μαθαίνουμε τους νέους να μαθαίνουν και όχι να θεωρούμε ότι πρέπει να ξέρουν ό,τι ξέρουμε.

Το σχολείο χρειάζεται επειγόντως αλλαγές. Το Πανεπιστήμιο δεν μπορεί να ελπίζει σε πραγματική βελτίωση όσο το Λύκειο δεν αλλάζει. Η έξοδος από την κρίση προϋποθέτει την ανάπτυξη της δημιουργικότητας, η οποία λείπει τελείως από την υποχρεωτική εκπαίδευση, και η ανάγκη μιας μεταρρύθμισης που θα απελευθερώνει τις πραγματικές δημιουργικές δυνάμεις είναι επιτακτική.

*Η Ευγενία Μπουρνόβα είναι καθηγήτρια Οικονομικής – Κοινωνικής Ιστορίας και Ιστορίας Πόλεων στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Πηγή: aixmi.gr

ΕΚΤ. Το οικονομικό Βατικανό της Ευρωζώνης, με τα άδυτα και απόρρητα!

ΕΚΤ. Το οικονομικό Βατικανό της Ευρωζώνης, με τα άδυτα και απόρρητα!
Τα Μυστικά Αρχεία του Βατικανού (Archivum Secretum Vaticanum) περιλαμβάνουν όλα τα έγγραφα της Αγίας Έδρας, του κράτους του Βατικανού, απόρρητη αλληλογραφία, παπικά λογιστικά βιβλία και άλλα μυστικά έγγραφα που έχουν συγκεντρωθεί ανά τους αιώνες απ' την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Τα Μυστικά Αρχεία έχουν διαχωριστεί απ' αυτά στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού, όπου τα τελευταία 130 χρόνια παρέχεται μία πολύ περιορισμένη πρόβαση σε μελετητές. Στα Μυστικά Αρχεία δεν είχε και δεν έχει πρόσβαση κανείς εκτός απ' τον Πάπα και τους εκλεκτούς του.

Αν και μάλλον δύσκολο να το πιστέψει κανείς, κάτι παρόμοιο ισχύει και με ένα μεγάλο τμήμα των αρχείων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) είναι, ίσως, το πιο αδιαφανές και μυστικοπαθές τραπεζικό ίδρυμα στον κόσμο. Με έδρα της στη Φρανκφούρτη, μετά από αυστηρή απαίτηση της Γερμανίας, δημιουργημένη στα πρότυπα της Bundesbank και υπό γερμανική επιρροή, αποτελεί το κρυφό πυρηνικό όπλο της Γερμανίας μέσω του οποίου καθορίζει τη μοίρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι αποφάσεις της ΕΚΤ λαμβάνονται κάτω από άκρα μυστικότητα και σε αντίθεση με άλλες κεντρικές τράπεζες, όπως αυτή των ΗΠΑ, τα πρακτικά των συνεδριάσεων της δε δημοσιεύονται ποτέ, ούτε μετά από πολλά χρόνια αλλά κρατούνται επτασφράγιστο μυστικό. Ακόμη και τα απόρρητα έγγραφα των κρατών κάποια στιγμή αποχαρακτηρίζονται και δίνονται στη δημοσιότητα. Όχι, όμως, τα αρχεία της ΕΚΤ.

Ενάντια στη Συνθήκη της Ευρώπης, που επιτάσσει τη διεξαγωγή ψηφοφορίας από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ για κάθε σημαντικό νομισματικό ζήτημα, ο καθορισμός των επιτοκίων του ευρώ πραγματοποιείται άνευ ψηφοφορίας και χωρίς να δημοσιεύονται τα αρχεία των σχετικών συζητήσεων. Ο έλεγχος της νομισματικής πολιτικής, που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία για την οικονομική επιβίωση ενός κράτους, παραχωρείται από τα κράτη μέλη της ΕΕ στην ΕΚΤ με την είσοδο τους στην ευρωζώνη. Αυτό γίνεται με την πίστη και την ελπίδα των κρατών της ΕΕ και τη δέσμευση της ΕΚΤ ότι η άσκηση της νομισματικής πολιτικής θα ασκείται με γνώμονα το κοινό συμφέρον της ευρωζώνης. Τί συμβαίνει, όμως, όταν το συμφέρον του ευρωπαϊκού Βορά είναι διαφορετικό απ' αυτό του ευρωπαϊκού Νότου;

Τα επιτόκια του ευρώ καθορίζουν το κόστος του χρήματος στην ευρωζώνη και η επιτοκιακή πολιτική, αναλόγως πώς θα ασκηθεί, μπορεί να προστατέψει, να στηρίξει, να ενισχύσει αλλά και να καταστρέψει μία οικονομία. Για παράδειγμα, διατηρώντας η ΕΚΤ τα επιτόκια στο 2% για περίπου τρία χρόνια, μεταξύ 2003-2006, προκάλεσε φούσκες περιουσιακών στοιχείων στην ευρωζώνη και κυρίως στον ευρωπαϊκό Νότο, ωθώντας κράτη όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία στην υπέρμετρη κατανάλωση και στην εκτόξευση των εισαγωγών από χώρες του ευρωπαϊκού Βορά και κυρίως απ΄ τη Γερμανία. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία ελλειμμάτων στον ευρωπαϊκό Νότο και πλεονασμάτων στο Βορά κάτι που αποτέλεσε την βάση για τη μετέπειτα ευρωπαϊκή κρίση.

Κανείς δεν εξήγησε ποτέ γιατί η ΕΚΤ ακολούθησε τη συγκεκριμένη επιτοκιακή πολιτική διατηρώντας τα επιτόκια στο 2% όταν για την ίδια περίοδο για παράδειγμα στις ΗΠΑ τα επιτόκια διαμορφώνονταν στο 4,2% και στη Βρετανία πάνω απ' το 4,5%. Κανείς δεν έχει ερωτηθεί ούτε έχει κληθεί να δώσει εξηγήσεις για τις φούσκες που δημιουργήθηκαν και στη συνέχεια έσκασαν στις χώρες του Νότου εξαιτίας της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ.

Κατά τη διάρκεια της έξαρσης της διεθνούς κρίσης στα τέλη του 2008, οι ΗΠΑ είχαν μειώσει τα επιτόκια τους κοντά στο 0%. Την ίδια στιγμή η ΕΚΤ τα διατηρούσε πάνω απ' το 4% και μάλιστα προέβη σε αύξηση τους μεγεθύνοντας την κρίση ρευστότητας στην ευρωζώνη. Το κόστος του χρήματος στην ΕΕ έγινε πολλαπλάσιο αυτού στις ΗΠΑ και στον υπόλοιπο αναπτυγμένο κόσμο με αποτέλεσμα να γίνει πανάκριβη και εξαιρετικά δύσκολη και επίπονη η χρηματοδότηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων και ο ευρωπαϊκός Νότος να βυθιστεί στην ύφεση.

Η πολιτική της ΕΚΤ στα τέλη του 2008 προκάλεσε την άνοδο του ευρώ στο 1,60 έναντι του δολαρίου κάνοντας το ενιαίο νόμισμα το ακριβότερο στον κόσμο, σκοτώνοντας με αυτόν τον τρόπο τις ευρωπαϊκές οικονομίες οι οποίες πέρα απ' τα υψηλότερα επιτόκια στη Δύση είχαν να αντιμετωπίσουν και το πανάκριβο ευρώ.

Αργότερα, κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης η ΕΚΤ προχώρησε σε μία νέα παράλογη και καταστροφική για την ΕΕ κίνηση, αυξάνοντας τα επιτόκια του ευρώ την ώρα που ολόκληρος ολόκληρος ο κόσμος προσδοκούσε μία μείωση.

Ποια μέλη, λοιπόν, του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ πρότειναν την παρατεταμένη διατήρηση των επιτοκίων του ευρώ σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα όταν η ευρωζώνη γινόταν μια μεγάλη φούσκα και ενώ έπρεπε να ακολουθηθεί η αντίθετη επιτοκιακή πολιτική; Ποια μέλη της ζήτησαν και πέτυχαν την αύξηση των επιτοκίων σε ιστορικό υψηλό στα χρόνια της έξαρσης της διεθνούς κρίσης όταν έπρεπε να μειωθούν; Ποιος είναι υπεύθυνος για την αύξηση των επιτοκίων του ευρώ κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης; Ποιοι είχαν αντίθετες απόψεις, ενστάσεις, διαφορετικές προτάσεις και ποιες ήταν αυτές;

Το πιθανότερο είναι πως δε θα μάθουμε ποτέ καθώς τα αρχεία των προτάσεων και των συζητήσεων των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ είναι μυστικά.

Το θέμα της μυστικότητας με την οποία δρα η ΕΚΤ ήταν εξ αρχής μείζον αλλά έχει μετατραπεί σε καθοριστικής σημασίας στα χρόνια της ευρωπαϊκής κρίσης. Η ΕΚΤ αύξησε τον ισολογισμό της κατά 1,8 τρις ευρώ τα τελευταία τέσσερα έτη αλλά δεν έχει ενημερώσει την ΕΕ σχετικά με τα προϊόντα που αγόρασε, σε ποιες τιμές και με ποιους όρους τα απέκτησε και το κυριότερο από ποιον τα αγόρασε. Κανείς δε γνωρίζει πώς αξιολογεί τις τιμές των προϊόντων που αγοράζει η ΕΚΤ, πώς επιβάλλει τα κουρέματα και αν αυτά είναι ίδια σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Κανείς δεν ξέρει γιατί η ΕΚΤ αποφάσισε να παράσχει δάνεια ύψους μεγαλύτερου του ενός τρις ευρώ στα τέλη του 2011 με αρχές 2012 και όχι νωρίτερα, στην αρχή της κρίσης. Γιατί το συγκεκριμένο ποσό. Γιατί στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Η ΕΚΤ δεν δικαιολογείται, δεν απολογείται, δεν κρίνεται και δεν ενημερώνει. Μόνο αποφασίσει μυστικά και εκτελεί.

Ακόμη και στην περίπτωση της αμερικανικής FED, γνωστή για τη μυστικοπάθεια της, σχεδόν κάθε τι που την αφορά δημοσιεύεται ύστερα από ένα χρονικό διάστημα ενώ μετά από δικαστική διαμάχη με δημοσιογραφικό οργανισμό αναγκάστηκε να δώσει στη δημοσιότητα και τα στοιχεία που αφορούσαν τα μυστικά δάνεια που παρείχε σε τράπεζες κατά τη διάρκεια της κρίσης. Αντίθετα, η ΕΚΤ δε δημοσιεύει τίποτε και παρά τις αγωγές απ' τον ίδιο δημοσιογραφικό οργανισμό δεν έδωσε, για παράδειγμα, ποτέ στη δημοσιότητα το φάκελο με τα στοιχεία για το swap της Ελλάδας με την Goldman Sachs. Η ιδιωτική Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα για την οποία έχουν γραφτεί άπειρες κατηγορίες είναι μακράν πιο δημοκρατική απ' τη μη κρατική ΕΚΤ.

Όμως, πώς είναι δυνατό να υπάρξει δημοκρατία μέσα απ' τη μυστικότητα; Πώς μπορεί να παραχωρείται ολοένα και περισσότερη εθνική κυριαρχία και δύναμη σε ένα τραπεζικό ίδρυμα το οποίο αποφασίζει για τη ζωή εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων χωρίς να δίνει αναφορά σε κανέναν;

Μετά την τελευταία ευρωπαϊκή σύνοδο η ΕΚΤ αναμένεται να λάβει ακόμη μεγαλύτερες εξουσίες. Ο ρόλος του επόπτη του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος είναι μία απ' αυτές. Όμως ποιος θα εποπτεύσει τον επόπτη; Ποιος θα ελέγξει τις αποφάσεις του, έστω και ετεροχρονισμένα;

Αναλύοντας τις αποφάσεις της πρόσφατης ευρωπαϊκής συνόδου είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς πως η Γερμανία έδωσε στην Ιταλία και την Ισπανία την υπόσχεση για τη δυνατότητα άντλησης δανείων με μέτριο πολιτικό κόστος για να λάβει ως αντάλλαγμα την υπόσχεση για την εκχώρηση περισσότερης εθνικής κυριαρχίας και μεγαλύτερων εξουσιών απ' όλα τα κράτη της ευρωζώνης στην ήδη πανίσχυρη ΕΚΤ.

Για ποιο λόγο, όμως, η υπό σχεδιασμό ευρωπαϊκή τραπεζική ενοποίηση θα πρέπει να περνά μέσα απ' την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα; Γιατί όχι από ένα τραπεζικό Eurogroup με διαφανείς διαδικασίες του οποίου οι αποφάσεις θα λαμβάνονται δημοκρατικά και τα αρχεία θα δημοσιεύονται προς κρίση και κριτική;

Μία μη δημοκρατική και με υπερεξουσίες ΕΚΤ οδηγεί σε απόκλιση στη δημοκρατία και τελικά προκαλεί μία κρίση δημοκρατίας εντός της ευρωζώνης. Αυτό συνέβη χωρίς να γίνει αντιληπτό στη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας όταν το συμφέρον της Γερμανίας τοποθετήθηκε απ' την ΕΚΤ πάνω απ' αυτό του ευρωπαϊκού Νότου κατά τη διάρκεια της άσκησης της νομισματικής πολιτικής. Σήμερα, πλέον, η απόκλιση στη δημοκρατία γίνεται πολύ πιο άκομψα, ωμά και φανερά απ' ότι στα προηγούμενα χρόνια με τη Γερμανία να μη διστάζει να δείχνει ξεκάθαρα την ΕΚΤ ως το ίδρυμα στο οποίο θα πρέπει να υποταχθεί η ευρωζώνη.

Η Γερμανία, όμως, πρέπει να προσέξει πολύ τί εύχεται αλλά και τί επιδιώκει. Δημιουργώντας μία μη δημοκρατική Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και παρέχοντας της υπερεξουσίες χωρίς καμία υποχρέωση να λογοδοτεί για το πώς τις ασκεί, βάλλει την αξιοπιστία της και αυξάνει την ανησυχία των αγορών για τον τρόπο λειτουργίας της αλλά και για οτιδήποτε την αφορά. Το άγνωστο δε μπορεί να μετρηθεί, να υπολογιστεί και να αντισταθμιστεί και οι αγορές, σε αντίθεση με τους ανθρώπους, μπορούν να χάσουν την πίστη τους πολύ εύκολα. Μία τέτοια απώλεια εμπιστοσύνης στην ΕΚΤ θα αποτυπωθεί άμεσα σε ολόκληρη την ευρωζώνη απ΄ το Νότο ως το Βορά και θα επηρεάσει καταλυτικά την εμπιστοσύνη στο ενιαίο νόμισμα. Οι χρηματοοικονομικές, οικονομικές και νομισματικές συνέπειες θα μπορούσαν να είναι τεράστιες.

Το κυριότερο όλων, όμως, ο δρόμος στον οποίο έχει μπει η ΕΚΤ προκαλεί τεράστιες αποκλίσεις εντός της ΕΕ υπονομεύοντας το μέλλον των κρατών μελών της και της ίδιας της Ένωσης και δημιουργώντας μία εκκολαπτόμενη κρίση δημοκρατίας. Η ΕΚΤ δεν πρέπει να γίνει το οικονομικό Βατικανό της ευρωζώνης, ένα κράτος εν κράτει, απ' το οποίο θα εξαρτάται όλο και περισσότερο το μέλλον της. Θα είναι ιστορικό λάθος αν ο δρόμος που προτείνει η Γερμανία για την έξοδο απ' την κρίση περνά μέσα απ' τη λιτότητα στη δημοκρατία.

Πάνος Παναγιώτου
Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής
Διευθυντής GSTA Ltd, WTAEC LTD



πηγή

Οι Πασόκοι εφοριακοί (που πάντα έβγαιναν λάδι), ο Άκης, ο Καπελέρης και η Telestet!

ΜΕΓΑΛΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ: Οι Πασόκοι εφοριακοί (που πάντα έβγαιναν λάδι), ο Άκης, ο Καπελέρης και η Telestet! [ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΦΩΤΙΑ & ΒΙΝΤΕΟ]
Αλήθεια, σε ποιον μεγάλο επιχειρηματία ανήκε η Telestet το 2002, όταν η κρητικιά Ελέγκτρια στο Διαπεριφερειακό Ελεγκτικό Κέντρο Αθήνας (ΔΕΚ) του υπουργείου Οικονομικών, Αλίκη Κυριακάκη, του έκοψε... κοστούμι 12,5 δισ δραχμών (τότε); Λέτε να είναι τυχαίο που η "πράσινη" ΔΟΥ, που έκανε τα αδύνατα δυνατά να την εξαφανίσει (την έβγαλαν στην σύνταξη), είχε τους περισσότερους υπάλληλους με βίλες που θα ζήλευαν ακόμη και οι κροίσοι; Διαβάστε όλες τις λεπτομέρειες ενός από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που έχουν ξεσπάσει τελευταία στη χώρα μας....

Ας ξετυλίξουμε, λοιπόν, το κουβάρι αυτής της ομολογουμένως πολυ περίεργης υπόθεσης.

Η είδηση...

Σε δέκα χρόνια φυλάκισης με αναστολή καταδικάστηκαν οι 7 εφοριακοί, τρεις από τους οποίους διευθυντές ΔΟΥ, που κατηγορούνταν ότι προκάλεσαν ζημία κατά του Δημοσίου περίπου 28 εκατ. ευρώ, καθώς είχαν κάνει τα «στραβά μάτια» σε υπόθεση προστίμου κατά εταιρείας .

Το παρασκήνιο

Πάμε, κατ' αρχήν, να καταλάβουμε τι διαβάσαμε. Έκαναν τα στραβά μάτια για λογιαριασμό του επιχειρηματία που τότε (το 2002) είχε την Telestet (βρε ποιος την είχε, ποιος την είχε....) κι έτσι ο επιχειρηματίας γλίτωσε να πληρώσει 28 εκατ ευρώ (36 εκατ. ευρώ ήτοι 12,5 δισ δραχμές ήταν το αρχικό πρόστιμο).
Αυτοί οι 7 εφοριακοί, δέχθηκαν - με το αζημίωτο (εδώ γελάμε) σύμφωνα με τη δικαιοσύνη - απλά να κάνουν τα στραβά μάτια! Με αποτέλεσμα, το δημόσιο να μην εισπράξει ποτέ αυτά τα χρήματα ο μεγάλος επιχειρηματίας της Telestet (βρε ποιος την είχε, ποιος την είχε....) να βγει λάδι, κι αυτοί (οι "7") απλά να καταδικαστούν σε 10 χρόνια φυλάκιση μεν, με αναστολή δε! Πράμα που σημαίνει ότι είναι ελεύθεροι!!!

Και δεν βρέθηκε ΕΝΑΣ κερατάς από το κράτος να κάνει έλεγχο στο Πόθεν Έσχες των "7" και των συγγενών τους μέχρι 2ου βαθμού!

Η αλήθεια...

Πάμε, λοιπόν, την ιστορία μας πάλι στην αρχή, στο 2002, απ' όπου ξεκινήσαμε την αφήγηση του ρεπορτάζ.

Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στις ΔΟΥ (ΠΟΕ ΔΟΥ) ήταν εκείνη την εποχή ο πρώην "εγκέφαλος" επί Γιωργάκη Παπανδρέου στο ΣΔΟΕ και εσχάτως κατηγορούμενος, Ιωάννης Καπελέρης!

Η Αλίκη Κυριακάκη κατήγγειλε ότι συνάδελφοί της έχουν τεράστιες βίλες, έδωσε ονόματα στον τύπο, οι εφημερίδες και τα κανάλια σκάλισαν την υπόθεση, έδειξαν τις τεράστιες βίλες και ανακάλυψαν ότι οι Πασόκοι εφοριακοί με τις τεράστιες βιλάρες, απηλλάγησαν από τα δικαστήρια (οι πασόκοι αθωώνονται πάντα στα δικαστήρια).
Μάρτυρας υπεράσπισης των εφοριακών ήταν ο καταπράσινος Καπελέρης, που απασχόλησε εντόνως την επικαιρότητα με τα σκάνδαλα συγκάλυψης μεγάλης πετρελαϊκής εταιρείας, που έπρεπε να φάει τεράστιο πρόστιμο και τελικά... τζίφος... (βρε ποιος την είχε, ποιος την είχε.... κι αυτήν...)


Η υπόθεση, όμως, κίνησε και το δίδυμο των οικονομικών εισαγγελέων Πεπόνη - Μουζακίτη! Άρχισαν να σκαλίζουν την ιστορία και μάλιστα σε πολύ βάθος. Ο εφοριακός που πήγε δυό φορές στα δικαστήρια και αθωώθηκε με αποφάσεις που εξετάζονται από την αρχή, είχε ονοματεπώνυμο! Λέγεται Σταύρος Παπαδαυιδ.

Η εμπλοκή Τσοχατζόπουλου

Ο Σταύρος Παπαδαυιδ, έχει μια σύζυγο, την Ελισάβετ Παπαδαυίδ. Η σύζυγος του εφοριακού ήταν μέλος Δ.Σ. μιας εταιρείας με την επωνυμία «URBANICA Α.Ε.». Η εταιρεία προμηθεύει δήμους και ..δημόσιο, με εξοπλισμό (πάρκα, πάρκιγκ κλπ). Μέλος της εταιρείας υπήρξε και ο στενότατος συνεργάτης του Άκη Τσοχατζόπουλου Γιάννης Μπέλτσιος, ο αντ΄αυτού του Άκη, που τώρα κατηγορείται για τις περίφημες μίζες της Ferrostaal με τα γερμανικά υποβρύχια..

Σκάνδαλο χωρίς τέλος.... Ήταν υπόδικοι κι ανέλαβαν διευθυντικές θέσεις!

Το πενταμελές Κακουργιοδικείο επέβαλε ποινή με αναστολή αλλά με περιοριστικούς όρους: την απαγόρευση εξόδου από την χώρα και την υποχρέωση εμφάνισης κάθε 15νθημερο στο Αστυνομικό Τμήμα.

Η υπόθεση της εμπλοκής των επτά εφοριακών άνοιξε στο τέλος του 2000, μετά από μήνυση κατά παντός υπευθύνου που κατέθεσε η εφοριακός Αλίκη Κυριακάκη. Οι καταγγελίες αρχικά προέκυψαν όταν, όπως υποστηρίζει η ίδια, διαπίστωσε ότι οι συνάδελφοί της είχαν ζημιώσει το ελληνικό Δημόσιο από πρόστιμα που δεν επέβαλαν σε μεγάλη επιχείρηση.

Ο φάκελος της υπόθεσης έφτασε για πρώτη φορά στις δικαστικές αίθουσες το 2008, οπότε και οι επτά κατηγορούμενοι αθωώθηκαν, με δεδομένη και την πειθαρχική τους αθώωση το 2006. Ο Άρειος Πάγος επέστρεψε την υπόθεση στο ακροατήριο και το 2010 αθωώθηκαν και πάλι, για να ακολουθήσει και δεύτερη αναίρεση της υπόθεσης από τον Αρειο Πάγο.
Παρότι μάλιστα κατηγορούνταν για κακούργημα, τον περασμένο Δεκέμβριο τρεις από αυτούς τοποθετήθηκαν σε διευθυντικές θέσεις μεγάλων εφοριών της Αττικής. Πρόκειται για τον Γεώργιο Δρογώση, που ανέλαβε διευθυντής στη ΔΟΥ Γλυφάδας, τον Ιωάννη Μέλλο, που τοποθετήθηκε ως διευθυντής στη ΔΟΥ Χαλανδρίου, και τον Θεοφάνη Κουρτζή, που ανέλαβε τη θέση του υποδιευθυντή ελέγχου της Α’ ΔΟΥ Αθηνών.


ΠΗΓΗ

Πως μοιάζει η Δημοκρατία

Πως μοιάζει η Δημοκρατία
Ένα video με αποσπάσματα απ’ όλο τον κόσμο. Πόσα κοινά μπορεί να εντοπίσει κανείς σε όλες τις χώρες. Μια παγκόσμια τυραννία που στρέφεται εναντίον του Ανθρώπου, ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής και θρησκείας. Η βία του Συστήματος, η νομιμοποίηση των πρακτικών του, οι Αρχές που ποδοπατούν τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα πολιτικά δικαιώματα. Η ελευθερία της έκφρασης κινδυνεύει. Χιλιάδες διαδηλωτές σε κάθε γωνιά της Γης, έχουν μόνο κοινά. Αυτό το απαίσιο σύστημα πρέπει να καταρρεύσει. Δεν θέλω να πιστέψω πως η φράση του Orwell στο “1984″ θα υπερισχύσει του δίκαιου και της ζωής. Οι κυβερνήσεις και οι αγορές, τα golden boys και οι τραπεζίτες, δεν πρόκειται να νοιαστούν για την Δημοκρατία. Είναι χρέος μας να την επαναφέρουμε. Αλλιώς θα είμαστε υπεύθυνοι για την απώλειά της. ΠΗΓΗ: STRANGEJOURNAL.

Οι σταθερές αξίες στους καιρούς “κρίσης”

Οι σταθερές αξίες στους καιρούς “κρίσης”
Τα ανοιχτά συστήματα, στο Σύμπαν, δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Σε αυτά περιλαμβάνονται όχι μόνο οι ζωντανοί οργανισμοί, οι ανθρώπινες κοινωνίες, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος των «απλούστερων» φυσικοχημικών συστημάτων. Στα συστήματα, ελάχιστες διαταραχές και διακυμάνσεις σε μικροσκοπική κλίμακα οδηγούν στην ανάδυση νέων απροσδόκητων μακροσκοπικών δομών. 'Ετσι, επιτρέπει στις δομές να αναδημιουργήσουν τον εαυτό τους σύμφωνα με απρόβλεπτα πρότυπα. 'Ετσι, οι δομές εισάγουν τη διαρκή δημιουργικότητα μέσα στη φύση. Η ελάχιστη αλλαγή μπορεί να "αποσταθεροποιήσει" το σύστημα και να επιφέρει ένα αποτέλεσμα που δεν είχε προβλεφθεί από τη λογική των γραμμικών εξισώσεων. Μακρυά από την ισορροπία, όταν το σύστημα διαταραχθεί, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα επιστρέψει και πάλι στην αρχική του κατάσταση. Αντιθέτως, το σύστημα αρχίζει να διερευνά νέες δομές, νέα είδη οργάνωσης στον χωρόχρονο. Ένας σπουδαίος παράγοντας στην εμφάνιση νέων δομών είναι η συνεισφορά των διακυμάνσεων ή διαταράξεων, δηλαδή των ξαφνικών αλλαγών που επιτρέπουν κάτι καινούργιο να εμφανιστεί, ακόμη και εκεί που η ύπαρξη της εντροπίας θα το απέκλειε. Μια και μόνο διακύμανση προστιθέμενη σε άλλες θα μπορούσε να γίνει αρκετά ισχυρή ώστε να επανοργανώσει το όλο σύστημα σε ένα νέο πρότυπο. Τα σημεία αυτά, σημεία διακλάδωσης, είναι σημεία στα οποία καταρρέει η ντετερμινιστική περιγραφή και το σύστημα ακολουθεί μία από τις πολλές πιθανές διακλαδώσεις του δρόμου. Η διακλάδωση σε ένα σύστημα είναι μια στιγμή ζωτικής σημασίας. Με το πέρασμα του χρόνου, ο χείμαρρος των σημείων διακλάδωσης κάνει το σύστημα είτε να κατακερματιστεί καταλήγοντας στο χάος είτε να σταθεροποιήσει μια νέα συμπεριφορά μέσω σειράς βρόχων ανάδρασης. Εφόσον σταθεροποιηθεί από την ανάδρασή του ένα σύστημα που έχει περάσει μέσα από μια διακλάδωση, μπορεί να αντισταθεί σε άλλες μεταβολές, ώσπου κάποια κρίσιμη νέα διαταραχή να ενισχύσει την ανάδραση και να δημιουργήσει ένα νέο σημείο διακλάδωσης. Στα σημεία διακλάδωσής του, προσφέρεται πραγματικά στο σύστημα, που ακολουθεί μια πορεία, η δυνατότητα «επιλογής» ανάμεσα σε διάφορα είδη τάξης. Τα έθνη εξελίχθηκαν κυρίως μέσω διακλαδώσεων που περιλάμβαναν έντονες συγκρούσεις. Κατα μία εκδοχή την φαινομενική ανισορροπία ενός συστήματος ή τις διακλαδώσεις του τα θεωρούμε ως “κρίσεις” του συστήματος! Σ’ αυτές τις κρίσεις των συστημάτων σημασία έχουν οι επιλογές διακλάδωσής τους ώστε να έχουμε εξέλιξη και όχι χαώδεις καταστάσεις! Στις περιπτώσεις των κοινωνικών συστημάτων, οι επιλογές διακλάδωσης πρέπει να γίνονται στη βάση των σταθερών αξιών του συστήματος! Συνήθως τα στοιχεία του συστήματος διαχωρίζονται επικαλούμενα την εξαίρεση της ευθύνης τους για την ανισορροπία του συστήματος! Αυτό ίσως είναι το σημαντικότερο λάθος για την αποκατάσταση της ισορροπίας του συστήματος! Εφ’ όσον όλα τα στοιχεία περιέχονται στο σύστημα, ως μέρη ενός όλου, χρειάζεται να συμμετέχουν συνειδητά στις επιλογές διακλάδωσης του συνόλου τους. Ανεξάρτητα από τον καταμερισμό της ατομικής ευθύνης, όλα τα στοιχεία πρέπει ενωμένα στις βασικές Αρχές και αξίες του συστήματος, στον πολιτισμό του, να επιλέξουν το μέλλον του, την κατάσταση της μελλοντικής ισορροπίας του, της νέας κατάστασης εξέλιξής του! Χρειάζεται όλα τα στοιχεία του συστήματος να γίνουν ενεργά στοιχεία της αλλαγής του. Με αυτή την έννοια οι “κρίσεις” των συστημάτων μετατρέπονται και γίνονται ευκαιρίες εξέλιξής τους! Η Φύση και σ’ αυτή την περίπτωση μάς διδάσκει, γιατί ακολουθεί τους Φυσικούς Νόμους και δεν επιζητεί την εξαίρεση! Σ. Τσαχάλης για τους Οδοδείκτες

Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

ΒΙΝΤΕΟ – ΠΟΥΤΙΝ: Πάμε ολοταχώς για τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο!

ΒΙΝΤΕΟ – ΠΟΥΤΙΝ: Πάμε ολοταχώς για τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο!
Την ομιλία αυτή του Πούτιν την έθαψαν επιμελώς τα ελληνικά και Δυτικά ΜΜΕ για να μην αντιληφθεί η ανθρωπότητα το γεγονός ότι αυτοί που διοικούν τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση απο το παρασκήνιο θέλουν να οδηγήσουν την ανθρωπότητα σε μία Παγκόσμια Κυβέρνηση=Τυρρανία.. Το βίντεο…. περιλαμβάνει αποσπάσματα από την ομιλία του Βλαδίμηρου Πούτιν στην ετήσια συνέντευξη τύπου στο Μόναχο το 2011. Στο συνέδριο συμμετείχαν αρχηγοί κρατών και ο Πούτιν μίλησε ξεκάθαρα ενάντια στην Νέα Τάξη Πραγμάτων και «αυτούς» που θέλουν να γίνουν κυρίαρχοι του πλανήτη. ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΟΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ! Πηγή: Τσαντίρι

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

This Is What Democracy Looks Like (video)

This Is What Democracy Looks Like (video)

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Γενικός Διευθυντής της Nestle. Όσοι πιστεύουν ότι το Νερό Αποτελεί Δημόσιο Αγαθό είναι Ακραίοι!

Γενικός Διευθυντής της Nestle. Όσοι πιστεύουν ότι το Νερό Αποτελεί Δημόσιο Αγαθό είναι Ακραίοι!
Ο Peter Brabeck-Letmathe είναι ο Γενικός διευθυντής της Nestle. Στο Video που ακολουθεί διατυπώνει με απίστευτο κυνισμό ότι το νερό δεν είναι δημόσιο αγαθό και όσοι το πιστεύουν αυτό είναι ακραίοι! Ας πάρουμε μία πρώτη γεύση της «ποιότητας» των «ανθρώπων» που θα επιδιώξουν να αποκτήσουν τη δημόσια ύδρευση της Ελλάδος εάν τους το επιτρέψουμε. Εάν συμβεί , το λιγότερο που θα περιμένετε είναι η κατακόρυφη άνοδος του κόστους των υπηρεσιών ύδρευσής και οριστική εξάλειψη οποιωνδήποτε κοινωνικών μέτρων σε ασθενέστερες τάξεις. Εννοείται οποιαδήποτε κατανόηση ή περίοδο χάριτος σε ενδεχόμενη αδυναμία πληρωμής λογαριασμού ύδρευσης να την ξεχάσετε. πηγή

Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

Οι Έλληνες επιστήμονες - μηχανικοί του CERN......

Οι Έλληνες επιστήμονες - μηχανικοί του CERN......
Είναι οι Ελληνες, που ζουν και εργάζονται στο «επιστημονικό κέντρο του κόσμου», σε ότι αφορά τις έρευνες για τον εντοπισμό της «αρχής των πάντων». Επιστήμονες, φυσικοί, θεωρητικοί και πειραματικοί, μηχανικοί, τεχνολόγοι, προγραμματιστές, φοιτητές. Μία κοινότητα περίπου 180 Ελλήνων, από τους οποίους τουλάχιστον 20 μόνιμοι. Καθημερινά τα τελευταία χρόνια περνούν την πύλη του Κέντρου Σωματιδιακής Φυσικής CERN στη Γενεύη – οι φύλακες τους γνωρίζουν με τα μικρά τους ονόματα και όχι από την ταυτότητα που έχουν κρεμασμένη στο στήθος τους. Είναι οι Ελληνες,που συγκαταλέγονται στα σπουδαιότερα μυαλά της επιστήμης της Φυσικής, έχοντας στη διάθεσή τους τον πιο σύγχρονο πειραματικό εξοπλισμό, και που μαζί με άλλους 2.500 συναδέλφους τους, πανηγύρισαν την περασμένη Τετάρτη, επιβεβαίωσαν την ύπαρξη του σωματιδίου του Higgs.

Ας γνωρίσουμε μερικούς από αυτούς...

Μιχάλης Καρατζινός: «Εργάζομαι στο μεγαλύτερο ελληνικό εργαστήριο του κόσμου!»

Με αυτή τη φράση ο πειραματικός φυσικός, Μιχάλης Καρατζινός, μετέφερε στην τηλεφωνική μας επικοινωνία τον τρόπο με τον οποίο αισθάνεται το εργαστήριο, που τα τελευταία 24ωρα μετά την ανακοίνωση για την ανακάλυψη του σωματιδίου του Higgs, έχει προσελκύσει τα βλέμματα της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας. «Ζω και εργάζομαι εδώ 20 χρόνια. Τα τελευταία δύο, από 80 ώρες την εβδομάδα για να λειτουργήσει όπως πρέπει ο επιταχυντής. Η Ελλάδα συνεισφέρει ετησίως στις έρευνες 15 εκατ. ευρώ τον χρόνο - ποσό που αντιστοιχεί στο 2% του συνόλου, εγώ είμαι Έλληνας, άρα; Εργάζομαι στο μεγαλύτερο ελληνικό εργαστήριο του κόσμου» επαναλαμβάνει.

Πως αισθάνεται ο Μιχάλης Καρατζινός στο άκουσμα της μεγάλης επιστημονικής ανακάλυψης; «Το ξέραμε από το Δεκέμβριο, έλειπαν κάποιες λεπτομέρειες» σε προσγειώνει απότομα αλλά για λίγο «Είναι εντυπωσιακό, αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν πρόκειται επί της ουσίας για ανακάλυψη, αλλά για επιβεβαίωση μιας ερευνητικής ομάδας με τον κ. Higgs από το 1964. Φανταστείτε, αυτοί οι άνθρωποι σκέφτονταν τότε κάτι, που δεν είχαμε δυνατότητα σε καμία από τις δεκαετίες που ακολούθησαν να αποδείξουμε. Προφανώς και είμαι ικανοποιημένος, έχω δει ανθρώπους να εργάζονται στο αντικείμενο 20 χρόνια και επιτέλους ο κόπος τους ανταμείφθηκε. Αισθάνομαι όμως και άλλο ένα συναίσθημα, περίεργο, μία λύπη. Νομίζω ότι θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον αν δεν βρίσκαμε το σωματίδιο, αλλά κάτι πολύ κοντά σε αυτό. Κάτι που να μας κάνει να αναθεωρήσουμε ορισμένα στοιχεία και να συνεχίσουμε την έρευνα από άλλη οπτική γωνία» συμπληρώνει. Ωστόσο, ήδη όπως αποκαλύπτει, έχει καταθέσει πρόταση, για τη δημιουργία ενός εργοστασίου παραγωγής σωματιδίων Higgs, «γιατί αυτό πρέπει να είναι το επόμενο βήμα, δεν υπάρχει τέλος στην έρευνα».

Πάρις Σφήκας: «Μάθαμε, πως τα πάντα αποκτούν υπόσταση»

Ο Πάρις Σφήκας, δεν έκρυβε τη χαρά του για τις εξελίξεις. Καθηγητής Σωματιδιακής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μέλος της ομάδας του CERN - συντονιστής φυσικής του πειράματος CMS, έχοντας υπό την επίβλεψή του 16 ερευνητικές ομάδες και 1100 πειραματικούς φυσικούς από όλο τον κόσμο - δεν είναι εύκολο να εξηγήσει με απλά λόγια τι σημαίνει «το μποζόνιο του Higgs», όπως προτιμά να το αποκαλεί αντί του σωματιδίου του Θεού που έχει επικρατήσει. O ίδιος, στις λιγοστές του δηλώσεις, ήταν εξαιρετικά προσεκτικός. «Η ανακάλυψη απαντά στο ερώτημα, πώς τα πάντα αποκτούν υπόσταση». Το πριν, δεν υπάρχει, δεν μπορεί να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Και η συνέχεια; «Τώρα το βρήκαμε. Δεν ξέρουμε τίποτε πέραν της ύπαρξής του. Ποιες είναι οι ιδιότητές του; Μήπως κάνει κι άλλα πράγματα πέρα από το να δίνει μάζα; Συνεχίζουμε να τρέχουμε και θα συνεχίσουμε για τουλάχιστον οκτώ μήνες» δηλώνει.

Κωνσταντίνος Κορδάς: «Ο αέναος κύκλος της εξέλιξης»

Στον τέλειο κύκλο έρευνας – τεχνολογίας αναφέρθηκε ο λέκτορας στο AΠΘ και συντονιστής στο πείραμα του CERN της ανάλυσης φυσικής στο κανάλι παραγωγής ΖΖ, κ. Κορδάς Κωνσταντίνος. Ο ίδιος επισημαίνει πως «με κάθε ανακάλυψη που κάνουμε, καταλαβαίνουμε τον κόσμο καλύτερα - αυτή είναι η δουλειά του ανθρώπου» και συνεχίζει: «Όλα όσα επιτυγχάνονται σήμερα, είναι απόρροια του ερευνητικού έργου των προηγούμενων γενεών. Ο κ. Κορδάς ξεκαθαρίζει πως έρευνα και τεχνολογία αλληλοσυμπληρώνονται δημιουργώντας έναν τέλειο κύκλο. «Για να εντοπίσουμε νέα σωματίδια και να ικανοποιήσουμε την περιέργειά μας, χρειαζόμαστε μηχανήματα που είναι στην αιχμή της τεχνολογίας, όπως τον επιταχυντή. Οδηγώντας την τεχνολογία στα όριά της, προκύπτουν εφαρμογές που βελτιώνουν τη ζωή μας. Για παράδειγμα, το να καταλάβουμε πως δουλεύουν οι πυρήνες και πως αν βάλουμε ένα μαγνητικό πεδίο, προσανατολίζονται με αυτό, μας οδήγησε στις μαγνητικές τομογραφίες» και καταλήγει: «Η ανακάλυψη χρησιμοποιείται για να δημιουργηθεί τεχνολογία αιχμής, η οποία χρειάζεται να για κάνεις μία ακόμη ανακάλυψη, κ.ο.κ.»

Περήφανοι για τις επιλογές τους

Ο κατάλογος των Ελλήνων που εργάζονται στο CERN δεν τελειώνει. Η Δεσποινα Χατζηφωτιάδου, πειραματικός φυσικός εργάζεται σαν πρώτης βαθμίδας ερευνητής του Εθνικού ινστιτούτου πυρηνικής φυσικής της Ιταλίας, με έδρα τη Μπολόνια. Ζει στα Γαλλο- ελβετικά σύνορα από το 1987. Οταν ξεκίνησε να δουλεύει στο CERN, ήταν Λέκτορας στη Θεσσαλονίκη. Οι απουσίες της από την εργασία της την οδήγησαν σε απόλυση, ωστόσο δεν το μετανιώνει, καθώς κατάφερε να γνωρίσει την κορυφή της έρευνας στον κλάδο της

Η Μαρία Δήμου είναι μηχανικός υπολογιστών και Φυσικός στοιχειωδών σωματιδίων. Είναι η γυναίκα που για πάνω από 15 χρόνια δημιουργεί επανάσταση στην επιστήμη των υπολογιστών. Τα παιδιά της πηγαίνουν στο ελβετικό σχολείο το πρωί και στο ελληνικό το απόγευμα για τη γλώσσα. Στο CERN προσελήφθη για να φτιάξει μια πύλη ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Τροποποίησε τη διεύθυνση του mail από κώδικα σε ονοματεπώνυμο για να το χρησιμοποιούμε όλοι με τη σημερινή του μορφή. Σήμερα ασχολείται με τα δίκτυα πλέγματος υπολογιστών Grid.



Πηγή

Το διπλό και τυφλό έγκλημα των πολιτικών!

Το διπλό και τυφλό έγκλημα των πολιτικών!
Δεν μπορεί να απολυθεί κανείς από το Δημόσιο αν προηγουμένως δεν πληρώσουν δια της προσωπικής τους περιουσίας, όσοι διόριζαν παράνομα και καθ υπέρβαση των αναγκών!


Η τιμωρία, προϋποθέτει απαραίτητα την ... στοιχειοθέτηση της κατηγορίας! Την ... εξιχνίαση του εγκλήματος και συνεπώς την ανεύρεση του εγκληματία που το διέπραξε! Δεν είμαι νομικός ούτε και διεκδικώ δάφνες στη νομική επιστήμη! Αλλά διεθνώς, σε ολάκερη την ιστορία του ανθρωπίνου γένους, η τιμωρία έρχεται μετά τον ... εντοπισμό του εγκληματία!

Θα αναρωτιέστε, και δίκαια λοιπόν, γιατί ένας οικονομολόγος ασχολείται με ένα «νομικίστικο θέμα που μάλιστα είναι ξεκαθαρισμένο εδώ και αιώνες;

Πολύ απλά, διότι εδώ στην Ελλάδα, ισχύουν μεν όλα αυτά, αλλά μετά την Μεταπολίτευση ΔΕΝ αφορούν στους πολιτικούς που άσκησαν εξουσία! Τα κόμματα εξουσίας, είναι στο απυρόβλητο και για κάθε έγκλημα που διαπράττουν, τιμωρείται πάντοτε ο πολίτης πολύ απλά, διότι με την ψήφο του, έδωσε εντολή στους πολιτικούς να … εγκληματήσουν!

Υπουργοί, υφυπουργοί γενικοί γραμματείς και φαρισαίοι, έχουν θέσει εαυτόν και αλλήλους, ακόμη κι εκτός του δικονομικού συστήματος της χώρας και όχι μόνο αυτό αλλά κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα ευρύ φάσμα ατιμωρησίας, που δεν συναντάται πουθενά αλλού, ει μη μόνον στα σύγχρονα δικτατορικά καθεστώτα και στους Βασιλιάδες του Μεσαίωνα!

Κι αυτό το γνωρίζει καλά η Τρόικα με πρώτο-πρώτο τον αξιοθρήνητο υπαλληλάκο της, Πολ Τόμσεν, που σε συνεργασία με τις τελευταίες Ελληνικές Κυβερνήσεις, ζητά εκτός όλων των άλλων ανάλγητων μέτρων και την απόλυση 150.000 Ελλήνων δημοσίων υπαλλήλων!

Ζητά δηλαδή, την παραδειγματική τιμωρία 150.000 οικογενειών, ως αντίμετρο για ένα έγκλημα που , άλλοι σχεδίασαν, άλλοι πραγματοποίησαν και ως συνήθως οι πραγματικοί ένοχοι, θα μείνουν ατιμώρητοι!

Ως οικονομολόγος, είμαι υποχρεωμένος, να παραδεχτώ ότι ένα μέρος των δημοσίων υπαλλήλων, δεν εργάζεται! Δεν καλύπτει απολύτως καμία ανάγκη, και παρόλα αυτά, πληρώνεται από το υστέρημα του φορολογούμενου πολίτη, άδικα και χωρίς λόγο! Ποιος φταίει άραγε γι αυτό; Οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι, ή αυτοί που γνώριζαν καλά ότι δεν χρειάζονταν τέτοιες προσλήψεις και παρά ταύτα, υπέγραψαν τους διορισμούς των;;

Επιπρόσθετα, η αργομισθία, μπλοκάρει κάποιες πάγιες «θέσεις», με αποτέλεσμα, ορισμένοι τομείς να είναι υποστελεχωμένοι, και να υπολειτουργούν απλά και μόνο γιατί πρέπει να πληρώνονται οι αργόμισθοι!

Πρόκειται για ένα «καρκίνωμα» της οικονομίας, που δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν οι διορισμοί στο δημόσιο γίνονταν με τηλεγραφήματα κατ ευθείαν από τη Χ.Τρικούπη, με μοναδικό κριτήριο, πόσες αφίσες του ΠΑΣΟΚ είχε κολλήσει ο καθένας! Όχι ότι η ΝΔ υστέρησε στον τομέα των διορισμών, αλλά το ΠΑΣΟΚ είναι ο αδιαμφισβήτητος πρωταθλητής!

Σήμερα, έρχεται η Τρόικα και πιέζει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, να απολύσουν από το Δημόσιο 150.000 υπαλλήλους, χωρίς όμως να εξετάζεται η ποιότητα των οργανικών θέσεων που καλύπτουν αυτοί. Χωρίς καν να εξετάζεται αν σε αυτό το νούμερο περιλαμβάνεται το σύνολο των αργόμισθων καθώς και των δημοσίων υπαλλήλων χωρίς αντικείμενο εργασίας!

Απλά θέλουν ένα νούμερο, έτσι ώστε, να μειωθούν οι μισθοί του δημοσίου τομέα! Δεν δίνουν δεκάρα για το τεράστιο ζήτημα της παραγωγικότητας του Δημοσίου!

Στην ουσία πρόκειται για ένα πρόσχημα της Τρόικα, γιατί το «κέρδος» από την απόλυση των υπαλλήλων αυτών δεν θα σώσουν την Ελληνική Οικονομία! Ο τόμσεν, πιέζει την κυβέρνηση να διώξει τουλάχιστον 150.000 δημόσιους υπαλλήλους, έτσι ώστε, όταν αρχίσει το ξεπούλημά τους, οι αγοραστές, να βλέπουν στα χαρτιά χαμηλό μισθολογικό κόστος!

Να φαίνονται οι δημόσιες επιχειρήσεις ελκυστικές στους αγοραστές δηλαδή!

Από την άλλη, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, λένε επικοινωνιακά, «τι να κάνουμε, το προβλέπει το μνημόνιο»!!!

Κι έτσι, αναζητούν τόσο η «τρόικα εξωτερικού» όσο και η «τρόικα εσωτερικού» (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και Κουβέλης) την δημιουργία συνθηκών «μαξιλαριού» στην κοινή γνώμη, ώστε να θέσουν στην ανεργία άλλους 150.000 Ελληνες, ανεβάζοντας το ποσοστό της ανεργίας πάνω από το 30% !

Θέλουν να κάμψουν τις αντιστάσεις του λαού σε ότι αφορά στην άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, λέγοντας με τα παπαγαλάκια τους, «γιατί όταν απολύεται ένας ιδιωτικός υπάλληλος δεν ανοίγει μύτη και γίνεται χαμός όταν απολύεται κάποιος από το Δημόσιο»; Και το λένε φυσικά ως επιχείρημα, αυτοί που τελικά έκαναν όλους τους διορισμούς !!!

Επαναλαμβάνω, αυτό που γράφω διαρκώς από το 1991 και μετά! Η μονιμότητα στο δημόσιο πρέπει να καταργηθεί! Αυτό όμως είναι εντελώς διαφορετικό από το να απολύεις μαζικά 150.000 εργαζόμενους οικογενειάρχες, απλά και μόνο γιατί θες να μοσχοπουλήσεις τα φιλέτα του δημοσίου τομέα στους αδημονούντες αγοραστές!

Κι ας υποθέσουμε (που δεν είναι έτσι) ότι οι 150.000 αυτοί, πρέπει όντως να απολυθούν!

Τόσα χρόνια που επιβάρυναν την οικονομία με απίστευτα ποσά, η απώλεια των πόρων αυτών θα μείνει στα … αζήτητα; ΔΕΝ θα τιμωρηθούν όλοι αυτοί που διόριζαν σωρηδόν με αντάλλαγμα την ψήφο των διοριθέντων;

Δεν θα τιμωρηθεί ο πραγματικός «εγκληματίας» που χωρίς λόγω και αιτία τους προσέλαβε ;

O πραγματικός ένοχος φίλες και φίλοι αυτής της εκφυλιστικής οικονομικής κατάστασης, δεν μπορεί να είναι ο διορισμένος δημόσιος υπάλληλος!

Ο πραγματικός εγκληματίας είναι αυτός που τους διόρισε!

Αυτός που γνώριζε ότι δεν υπάρχει λόγος να διορίζει και παρά ταύτα, εγκληματούσε καθημερινά διορίζοντας χιλιάδες κόσμου, βάζοντας τις βάσεις για το μεγαλύτερο έγκλημα που ήταν θέμα χρόνου να «σκάσει» ως μια βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της οικονομίας !

Το έγκλημα του Ασφαλιστικού!

Αυτοί που διόριζαν, γνώριζαν καλά ότι η επόμενη γενιά, δεν θα μπορούσε να καλύψει την «τρύπα» του ασφαλιστικού που δημιούργησαν όλοι αυτοί οι διορισμοί !

Ο πραγματικός εγκληματίας είναι αυτός, που χωρίς λόγο και αιτία, προκειμένου να κερδίσει μερικούς ψήφους, υφάρπαξε από το ταμείο του κράτους χρήματα του Ελληνα φορολογούμενου, για να διορίζει ανθρώπους που δεν έπρεπε να διοριστούν!

Ο εγκληματίας αυτός, είναι είτε υπουργός, είτε υφυπουργός είτε Πρόεδρος ΔΕΚΟ, είτε κάποιο κομματικό στέλεχος που έδινε εντολές από το γραφείο του στους υπουργούς της Κυβέρνησης!

Το να τιμωρήσουμε έναν οικογενειάρχη, η μια Ελληνίδα μάνα , απολύοντάς τους από το Δημόσιο, δεν μπορεί να συμβεί, αν προηγουμένως, δεν αποδειχτεί ότι δεν καλύπτουν πραγματικές ανάγκες!

Κι αν δεν καλύπτουν πραγματικές ανάγκες, σημαίνει ότι κάποιος που είχε την εξουσία της υπογραφής παρανόμησε και μάλιστα διπλά! Πρώτον γιατί διόριζε κάποιον που δεν χρειαζόταν και δεύτερον γιατί «φρόντιζε» ώστε κανείς στο μέλλον να μην μπορεί να πάρει σύνταξη!

Πρόκειται για ένα έγκλημα ΤΥΦΛΟ και ΔΙΠΛΟ κατά του κοινωνικού ιστού της χώρας, το οποίο δεν μπορεί σήμερα να το πληρώσουν οι πολίτες!

Δεν μπορεί να ξεφύγουν για άλλη μια φορά οι πραγματικοί εγκληματίες και να μείνουν στο απυρόβλητο! Πριν κάνει οτιδήποτε η νέα κυβέρνηση Σαμαρά, θα πρέπει προηγουμένως, να στραφεί στην παραδειγματική τιμωρία των …. πραγματικών ενόχων, τόσο ποινικά αλλά κυρίως αστικά, με δέσμευση της προσωπικής τους περιουσίας!

Γιατί, εκτός της ποινικής του ευθύνης, υπάρχει και η αστική ευθύνη του κάθε κομματάνθρωπου ή υπουργού που υπέγραψε απόφαση διορισμού έστω κι ενός ανθρώπου που δεν χρειαζόταν!

Προσωπικά θεωρώ ότι, καμία απόλυση από το δημόσιο δεν μπορεί να συμβεί, αν προηγουμένως, δεν επιβληθεί ποινική και αστική, ποινή σε αυτόν που προσέλαβε όσους δημοσίους υπαλλήλους δεν χρειαζόταν το Δημόσιο!

Τότε και μόνο τότε, θα μπορέσουμε να μιλήσουμε στη χώρα αυτή, για απόλυση έστω κι ενός δημοσίου υπαλλήλου!

Με απλά λόγια, όταν θα «πληρώσουν» αυτοί που προσέλαβαν στρατιές αχρείαστων δημοσίων υπαλλήλων, τότε και μόνο τότε η κυβέρνηση θα δικαιούται να προχωρήσει σε απολύσεις! Αλλιώς, με τυφλές απολύσεις υπό το βάρος των εκβιασμών της Τρόικα, η Κυβέρνηση Σαμαρά, θα δει τον βίο της να διακόπτεται απότομα από την κοινωνική κατακραυγή!

Οσο για την άρση της μονιμότητας, αυτή μπορεί να αποφασιστεί σήμερα κιόλας για όσους υπαλλήλους προσλαμβάνονται στο δημόσιο εφεξής! Γιατί δεν το κάνει κανείς αυτό; Αυτό το τόσο απλό πράγμα, με το οποίο συμφωνούν όλοι οι Ελληνες!



Γιώργος Αδαλής για τους aegeantimes.gr

Γιατί τα ψάρια δεν κολυμπούν προς τα πίσω;

Γιατί τα ψάρια δεν κολυμπούν προς τα πίσω;
Οι γρήγοροι «κολυμβητές», όπως ο τόνος, μετακινούνται συστέλλοντας εναλλάξ τους μυς στα δύο πλευρά τους. Έτσι, παράγουν ένα «ωστικό» κύμα κατά μήκος του σώματός τους, που σπρώχνει το νερό τόσο από τα πλάγια όσο και από το πίσω μέρος του. Οι δύο αντίθετες δυνάμεις που ασκούν τα πλευρά αλληλοακυρώνονται, οπότε μένει η ώθηση που τους δίνει το πίσω μέρος τους, η οποία τα σπρώχνει μπροστά.

Ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε ένα ψάρι να κάνει... όπισθεν θα ήταν ένα «ωστικό» κύμα με αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή από την ουρά προς τη μύτη. Από τη στιγμή όμως που το μπροστινό μέρος ενός ψαριού είναι μυτερό και έχει αεροδυναμικό σχήμα, αυτή η δύναμη δεν είναι τόσο έντονη. Εξάλλου, το μπροστινό μέρος του σώματος ενός ψαριού δεν είναι τόσο ευέλικτο όσο το πίσω, οπότε και το «ωστικό» κύμα που θα μπορούσε να δημιουργήσει θα ήταν πολύ μικρότερο.

Βέβαια, τα ψάρια μετακινούνται και με έναν άλλο τρόπο: χρησιμοποιώντας τα πτερύγιά τους σαν κουπιά. Έτσι δεν κολυμπούν τόσο γρήγορα, αλλά μπορούν να κάνουν ευκολότερα μανούβρες. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο το γεγονός ότι είδη που ζουν σε οικοσυστήματα με πολλά εμπόδια, όπως κοραλλιογενείς υφάλους, χρησιμοποιούν σχεδόν αποκλειστικά τα πτερύγιά τους για να μετακινούνται, ενώ μερικά από αυτά μπορούν ακόμη και να κολυμπήσουν προς τα πίσω.

Στην πραγματικότητα, τα μόνα ψάρια που δεν μπορούν καθόλου να κολυμπήσουν προς τα πίσω είναι όσα δεν έχουν νυκτική κύστη (μια «φούσκα» που βοηθά στην κολύμβηση), όπως οι καρχαρίες. Αυτά δε βουλιάζουν χάρη στην ώθηση που δίνει η διαρκής κίνηση του νερού στα θωρακικά πτερύγιά τους.



Πηγή

Η ευρωκρίση θα κρατήσει 20 χρόνια


Πάντα αναρωτιόμουν ποιος τοποθετείται σε ριψοκίνδυνους τίτλους μετά από τέτοιες «ιστορικές» ανακοινώσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Ορισμένες φορές το ράλι διαρκεί κάποιες ώρες. Άλλες πάλι μερικές ημέρες. Το τελευταίο δεν κράτησε ούτε βδομάδα. Τα spread των ιταλικών και των ισπανικών ομολόγων βρίσκονται πλέον σε υψηλότερα επίπεδα από ότι προ της συνόδου.

Οι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν ότι η ΕΕ πραγματοποίησε ένα σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση συμφωνώντας ένα δρόμο προς την τραπεζική ενοποίηση, αλλά ότι δεν έκαναν αρκετά ως προς την αντιμετώπιση της κρίσης. Διαφωνώ με αυτή την εκτίμηση. Νομίζω ότι οι ηγέτες έκαναν ένα πολύ μεγάλο βήμα… προς τη λάθος κατεύθυνση.

Το αποτέλεσμα της συνόδου ήταν να εξαρτηθεί η συγκεκριμένη απόφαση για την επίλυση της κρίσης από μία μελλοντική απόφαση, η οποία θα είναι ακόμη δυσκολότερο να επιτευχθεί και κατά συνέπεια πιθανότερο να αποτύχει. Συμφώνησαν ότι δεν θα υπάρξει κοινή ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μέχρις ότου αποφασιστεί η πλήρης τραπεζική ενοποίηση. Και η Bundesbank μας υπενθύμισε ότι η τραπεζική ενοποίηση είναι ανέφικτη χωρίς πολιτική ενοποίηση. Το εύλογο συμπέρασμα είναι λοιπόν πως η κρίση δεν θα λυθεί μέσα στα επόμενα 20 χρόνια.

Αυτό που γνωρίζουμε τώρα είναι πως η Γερμανία δεν θα συμφωνήσει σε ένα κοινό σύστημα εγγύησης τραπεζικών καταθέσεων. Δεν μπορεί καν να συμφωνήσει στο να δοθεί τραπεζική άδεια στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ώστε να αποκτήσει κεφάλαια. Εάν η Γερμανία δεν μπορεί να κάνει τώρα τα ελάχιστα από όσα απαιτούνται, γιατί να πιστέψει κανείς ότι θα συμφωνήσει σε πολιτική ενοποίηση; Αυτή η υπόσχεση είναι ακόμη πιο αναξιόπιστη από τον αλκοολικό που ορκίζεται ότι θα το κόψει σε πέντε χρόνια.

Η πολιτική της διάσωσης του ευρώ έφτασε πλέον σε ένα κρίσιμο όριο στη Γερμανία. Μία ισχνή πλειοψηφία εξακολουθεί να τάσσεται υπέρ του ευρώ, αλλά η πλειοψηφία τάσσεται κατά νέων πακέτων στήριξης. Μία ομάδα 160 οικονομολόγων, υπό την ηγεσία του Hans-Werner Sinn, του προέδρου του ινστιτούτου Ifo, κοινοποίησε την προηγούμενη εβδομάδα μανιφέστο ενάντια στην τραπεζική ενοποίηση. Ένα οργισμένο κείμενο που όμως, αντικατοπτρίζει την κρατούσα άποψη.

Η απάντηση της Angela Merkel ήταν αποκαλυπτική. Τους είπε πως δεν πρέπει να ανησυχούν για τίποτα, καθώς η τραπεζική ενοποίηση αφορά την κοινή εποπτεία. Δεν θα υπάρξει κοινό σύστημα εγγύησης τραπεζικών καταθέσεων. Έχει λοιπόν, πολύ διαφορετική αντίληψη για το τι συνιστά η τραπεζική ενοποίηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Στην καλύτερη περίπτωση, θα περίμενα αυτή η νέα τραπεζική ενοποίηση να αφορά τις 25 μεγαλύτερες τράπεζες και να αφήνει το κόστος των cajas και των Landesbanken σε εθνικό έλεγχο. Σαν να υπόσχεται τώρα ο αλκοολικός ότι θα πίνει μόνο τα καλύτερα και ακριβότερα κονιάκ.

Η τραπεζική ενοποίηση που απαιτείται είναι αυτή που δεν θα δεχθεί η Γερμανία: κεντρική εποπτεία και έλεγχος, κοινό ταμείο αναδιάρθρωσης και κοινό σύστημα εγγύησης καταθέσεων. Θα χρειαστούν χρόνια για να δημιουργηθεί. Για να γίνει σωστά απαιτείται τροποποίηση στα εθνικά συντάγματα και στις ευρωπαϊκές συνθήκες, αν μη τι άλλο για να επαναπροσδιορισθεί ο ρόλος της ΕΚΤ. Είναι καθαρή τρέλα να στηρίζεις την αντιμετώπιση της κρίσης στην επιτυχία ενός εγχειρήματος που θα ήταν η μεγαλύτερη απόπειρα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης στην ιστορία.

Με τα επιτόκια των 10ετών ομολόγων άνω του 6%, ούτε η Ιταλία ούτε η Ισπανία μπορούν να διατηρήσουν την ένταξή τους στην ευρωζώνη. Αυτό έπρεπε να καταστήσουν σαφές ο Mario Monti και ο Mariano Rajoy στην Angela Merkel κατά τη διάρκεια της συνόδου. Θα έπρεπε να της πουν ότι οι κυβερνήσεις τους θα κάνουν όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες εξόδου από την ευρωζώνη εάν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικής. Η λύση απαιτεί είτε ευρωομόλογο ή κάποια άλλη μορφή κοινής ευθύνης για το χρέος τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα και αγορές ομολόγων από την ΕΚΤ. Η Γερμανία δεν αποδέχεται το πρώτο και η ΕΚΤ δεν αποδέχεται το δεύτερο.

Λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι τίποτα δεν είναι βιώσιμο ή αυτορρυθμιζόμενο, δύο είναι οι πιθανές πορείες. Η πρώτη είναι να τηρηθεί στάση αναμονής μέχρι την κατάρρευση. Αυτή είναι η στρατηγική που ακολουθεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και οι … αλκοολικοί. Η εναλλακτική είναι να αρχίσεις τις προετοιμασίες – προσέχοντας εν τω μεταξύ να μην πυροδοτήσεις την κατάρρευση. Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς έξοδο μίας χώρας από το ευρώ χωρίς να παραβιάζονται εκατοντάδες εθνικοί και ευρωπαϊκοί νόμοι. Για αυτό κανείς δεν το κάνει. Θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει ανωτέρα βία, ίσως στρατιωτική. Η κατάρρευση θα συνιστούσε το μεγαλύτερο οικονομικό σοκ της εποχής μας.

Το Νοέμβριο είχα γράψει ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει δέκα τρόπους να σώσει το ευρώ. Εάν είχαν κάνει από τότε την προετοιμασία για την τραπεζική και τη δημοσιονομική ενοποίηση, ενδεχομένως να ήταν τώρα σε θέση να συμφωνήσουν σε μία αποτελεσματική στρατηγική αντιμετώπισης της κρίσης. Δεν το έπραξαν τότε και τώρα δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την κρίση.

Το μήνυμα που εξέλαβα εγώ από τη σύνοδο είναι πως η ευρωζώνη δεν θα λύσει την κρίση. Υπό αυτή την έννοια, ναι, ήταν όντως, μία «ιστορική» σύνοδος


W. Munchau

Μια υπέροχη ιστορία για 4 ανεμοδαρμένα Air-bus

Μια υπέροχη ιστορία για 4 ανεμοδαρμένα Air-bus
Μια από τις πρώτες κινήσεις του νέου ΥΠΟΙΚ ήταν να υπογράψει την πώληση των τεσσάρων Air-Bus στην εταιρία, με το ελληνοπρεπές, όπως θα ταίριαζε στην περίσταση, όνομα Apollo Aviation Group, αντί του ευτελούς, για τους επαΐοντες, τιμήματος των 40 και κάτι ψιλά εκατ. ευρώ.

Η τιμή μοιάζει σκανδαλώδης, παρ’ όλα αυτά βρέθηκαν οι κατάλληλες δικαιολογίες, ότι τα αεροσκάφη αν και καινούργια παρέμειναν για χρόνια σε υπόστεγα εκτεθειμένα στη βροχή και το ξεροβόρι, και αν και κανένας δεν τις μάσησε, εν τούτοις δεν βρέθηκε και κανένας άλλος να σκαλίσει γιαυτό που όλοι ήταν λίγο-πολύ σίγουροι ότι θα εύρισκαν. Δηλαδή, σκάνδαλο.

Πόσο μεγάλο όμως; Πόσο μικρό; Πόσο βαθύ; Και πόσο πολυπλόκαμο; Δύσκολο να το πεις, ειδικά όταν τα σκάνδαλα είναι πια τόσα πολλά, που στο τέλος, μη ξέροντας κανείς από πού να πρωταρχίσει, σηκώνει τα χέρια ψηλά και τα παρατάει.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Διαβάζοντας όλη την προϊστορία της αγοραπωλησίας αυτής, τού τρόπου δηλαδή και τού χρόνου που έγινε η χρηματοδότηση, των προσώπων που ενεπλάκησαν και των περίεργων συμπτώσεων και συνεργειών, περνάει πλέον σε άλλη σφαίρα. Όχι της οργής και της σιχασιάς, αισθήματα που συνοδεύουν συνήθως την εξιχνίαση ενός σκανδάλου, αλλά περιέργως πως, του θαυμασμού! Ναι θαυμασμού, για κάποιον άσχετο και ψοφοδεή, όπως ελόγου μου, μπροστά στην εφευρετικότητα, την άνεση, τη τόλμη και το μέγεθος της ξετσιπωσιάς με την οποία κάποιοι μπορούν και στήνουν την επιχείρηση σκάνδαλο, και μάλιστα για κάποια 40 μόνο ψωροεκατομμύρια.

Εν ολίγοις, όπως αναφέρει με λεπτομέρειες ο αρθρογράφος, η Appolo Aviation Group δεν αποτελεί παρά όψιμη επένδυση μιας εταιρίας με το όνομα Sciens, η οποία έχει μια θυγατρική με το όνομα Cyprus Properties and Holdings, που παραθερίζει μονίμως στα Κeyman, η οποία θυγατρική, κοίτα να δεις, παραμονή Χριστουγέννων, ένα χρόνο πριν την αγοροπωλησία, επισκέπτεται την Proton Bank του γνωστού μας κ. Λαυρεντιάδη και ζητάει ένα δανειάκι των 35 εκ. ευρώ και η οποία είναι τόσο καπάτσα, που το παίρνει αυτοστιγμής. Δηλαδή στις 24 το ζήτησε, στις 29 το πήρε! Σημειωτέον, η εν λόγω εταιρία είναι ταπί, υπερδανεισμένη, και απ’ ότι φάνηκε, ψύχραιμη. Δικηγόρος της Sciens, είναι μια κυρία η οποία τυγχάνει να είναι σύζυγος του διευθύνοντος συμβούλου της Proton, οπότε τα υπόλοιπα τα καταλαβαίνετε, και δεν χρειάζεται να μακρηγορήσω.

Αν θυμηθούμε ότι η Proton φαλίρισε και ότι διασώθηκε με τη βοήθεια, αν δεν απατώμαι του ΤΕΚΕ και των 100 εκ. του φιλεύσπλαχνου Βενιζέλου, ποιο είναι το συμπέρασμα; Ότι στο τέλος τέλος, τα αεροπλάνα πάλι δικά μας είναι! Αν κινηθούν, βεβαίως οι σωστές διαδικασίες και οι δικαστικοί μηχανισμοί.

Γιατί αναφέρομαι στην εν λόγω ιστορία;

Πρώτα, όπως σας είπα, λόγω θαυμασμού, για τον τρόπο που στήνονται οι δουλειές. Το να γνωρίζεις τις λεπτομέρειες, πέρα από διασκεδαστικό, όπως ας πούμε όταν διαβάζεις ένα μυθιστόρημα με εξαιρετική πλοκή, είναι και χρήσιμο, γιατί μια τέτοια τεχνογνωσία μπορεί να αποβεί χρήσιμη σε κάποιο απώτερο μέλλον στον οποιονδήποτε.

Αρχίζω να αντιλαμβάνομαι ότι το concept «offshore» αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο, ένα πασπαρτού για ένα σωρό επικερδείς εργασίες. Κάνε μερικές off-shore, και άστες να βρίσκονται, λέει το ένστικτο. Το να ανοίξει κανείς μια off-shore, απ’ ό,τι έχω πληροφορηθεί δεν είναι και τόσο δύσκολο, αρκεί να πληρώσεις ένα παράβολο 2-3 χιλιάδων ευρώ. Μπορεί τώρα τέτοια ποσά να φαντάζουν υπέρογκα, αλλά σκεφτείτε πόσο μπορεί να αυγατίσουν. Και πόσο σύντομα.

Ο δεύτερος λόγος, που αναφέρομαι στα Air-bus είναι ότι επίκεινται πολύ σημαντικότερες αποκρατικοποιήσεις. Αν μη τι άλλο, περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον να διαβάσω και να μάθω τους τρόπους με τους οποίους θα στηθούν τα νέα σκάνδαλα. Είμαι σίγουρη ότι η ευρηματικότητά τους θα με συναρπάσει. Και επιπλέον, θα συμβάλουν και στον εμπλουτισμό των γνώσεών μου επί του αντικειμένου. Πού ξέρεις καμιά φορά. Μάθε τέχνη κι άστηνε, κι αν πεινάσεις πιάστηνε… Έτσι δε λένε;



e-cynical

Και η μακακία συνεχίζεται…

Και η μακακία συνεχίζεται…
Τα ίδια και τα ίδια από την αρχή…«Το πρόγραμμα είναι εκτός τροχιάς και δεν μπορούμε να ζητήσουμε τίποτα από δανειστές μας πριν το επαναφέρουμε στην πορεία του» είπε και λάλησε ο Στουρνάρας, ο οποίος κάτι παραπάνω θα ξέρει ως υπουργός Οικονομικών, για το τι πρόκειται ακόμη να υποστούμε στο όνομα των Μνημονίων!!!

Βέβαια καλό είναι να του θυμίσουμε ότι στην προ-μνημονίου εποχή:

- η ανεργία ήταν 10% και το Μνημόνιο κατάφερε να την εκτινάξει πάνω απο 23%, ενώ αυτή των νέων αγγίζει το 50%

- το χρέος μας ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν κάτω από το 120% και τώρα, μετά από δυο μνημόνια και ένα PSI, ίσως ….καταφέρουμε να το έχουμε αυτό το χρέος το ..2020!

Και ας μη μιλήσουμε για τα λουκέτα, τη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων, τη δραματική μείωση του βιοτικού επιπέδου, τα χαράτσια, τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, την επιδημία των αυτοκτονιών…

Σου λέει ο άνθρωπος μαζί με την «εσωτερική μας Τρόικα» (Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ), μην σας νοιάζει τίποτα για όλα έχουμε τη λύση. Θα ξεπουλήσουμε άρον άρον την δημόσια μας περιουσία… έναντι πινακίου φακής.

Θα βγάλουμε στο σφυρί όλες τις νευραλγικές κρατικές επιχειρήσεις μας, όλες τις βασικές μας υποδομές (σιδηρόδρομους, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομους, λιμάνια, παραλίες, ακίνητα φιλέτα κ.λ.π.)… Μπράβο σας ρε παιδιά! Θα φάμε με χρυσά κουτάλια για λίγο καιρό…Θα μαζέψουμε κάποια ευρουλάκια για να καλύψουμε ένα διάστημα μισθούς, συντάξεις και διάφορα προνόμια κρατικοδίαιτων!

Μετά όμως τι θα κάνετε; Πως θα σταματήσετε την ύφεση; Πως θα μειώσετε το χρέος; Πως θα ξαναστήσετε το κράτος, όταν θα έχει χάσει τον πλούτο του;

Της Μιχαλούς

334 δισ. ευρώ ο ορυκτός πλούτος της ΔΕΗ σε λιγνίτη!

334 δισ. ευρώ ο ορυκτός πλούτος της ΔΕΗ σε λιγνίτη!
Επειδή ζούμε σε μία εποχή που οι αριθμοί είναι πάνω από όλα, κατευθύνουν τις ζωές μας και προφανώς κατευθύνουν και κυβερνήσεις, καλό είναι να κοιτάξουμε με προσοχή την επιστολή που ακολουθεί…και την οποία απέστειλε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και προς όλους τους βουλευτές ο κ. Ευριπίδης Μπίλλης, τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ.

Τα στοιχεία που παραθέτει φυσιολογικά θα έριχναν άμεσα την οποιαδήποτε κυβέρνηση δεν θέλει να τα δει και προσπαθεί να πουλήσει την ΔΕΗ. Εμείς, να σημειώσουμε πως η ΔΕΗ στο σύνολό της είναι περιουσία του Ελληνικού λαού και κανείς δεν μπορεί να προχωρήσει στην πώλησή της χωρίς να ρωτηθεί ο φυσικός ιδιοκτήτης (δηλαδή ο λαός) μέσω δημοψηφίσματος.

Κάποιοι, αν επιμείνουν στο ξεπούλημα – χάρισμα του πλούτου της χώρας, πολύ σύντομα θα βρεθούν αντιμέτωποι με την φυλακή. Και μην θυμώνετε κύριε Σαμαρά. Ο καιρός που οι πολιτικοί θα αντιμετωπίσουν τις ποινικές τους ευθύνες, είναι πολύ κοντά, αφού τα “πολιτικά κόστη” δεν σας κοστίζουν τίποτε, πέρα από την εναλλαγή σας στην εξουσία…

Η επιστολή του κ. Μπίλλη..
Κύριοι Βουλευτές της ΝΔ,
Στη σελίδα 23 του annual report 2004 της ΔΕΗ που σας απεστάλη (και συνημμένο) αναφέρεται ότι η ΔΕΗ διαθέτει 3347 εκατομμύρια τονους λιγνίτη (Δυτική Μακεδονία, 1876 εκατ., Δράμα 900 εκατ., Ελασσόνα 69 εκατ. Και Μεγάπολη 255 εκατ.).

Συνολικά δηλαδή διαθέτει 3.347.000.000.000 κιλά λιγνίτη.

Με 0,1 του ευρώ ανα κιλό λιγνίτη η αξία των λιγνιτικών αποθεμάτων της ΔΕΗ ανέρχεται σε 334 δις ευρώ και με 0,01 του ευρώ (δηλαδή ενα λεπτό) ανά κιλό η αξία τους ανέρχεται σε 33 δις ευρώ.

Με 0,05 ευρώ ανά κιλό η αξία τους ανέρχεται σε 150 δις ευρώ.

Συνημμένα μπορείτε να δείτε επίσης τα φράγματα της ΔΕΗ και να εκτιμήσετε και εξ ιδίων και τη γενικότερη τους αξία.

Παρακαλείστε να θέσετε τα στοιχεία αυτά υπ όψην του κ. πρωθυπουργού που προχωρεί σε «ιδιωτικοποίηση» της ΔΕΗ λαμβάνοντας υπ όψην τη χρηματιστηριακή της αξία των 400 περίπου εκατομμυρίων ευρώ.
Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

Πηγή

ΕΚΤ. Το οικονομικό Βατικανό της Ευρωζώνης, με τα άδυτα και απόρρητα!

ΕΚΤ. Το οικονομικό Βατικανό της Ευρωζώνης, με τα άδυτα και απόρρητα!
Τα Μυστικά Αρχεία του Βατικανού (Archivum Secretum Vaticanum) περιλαμβάνουν όλα τα έγγραφα της Αγίας Έδρας, του κράτους του Βατικανού, απόρρητη αλληλογραφία, παπικά λογιστικά βιβλία και άλλα μυστικά έγγραφα που έχουν συγκεντρωθεί ανά τους αιώνες απ' την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.


Τα Μυστικά Αρχεία έχουν διαχωριστεί απ' αυτά στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού, όπου τα τελευταία 130 χρόνια παρέχεται μία πολύ περιορισμένη πρόβαση σε μελετητές. Στα Μυστικά Αρχεία δεν είχε και δεν έχει πρόσβαση κανείς εκτός απ' τον Πάπα και τους εκλεκτούς του.

Αν και μάλλον δύσκολο να το πιστέψει κανείς, κάτι παρόμοιο ισχύει και με ένα μεγάλο τμήμα των αρχείων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) είναι, ίσως, το πιο αδιαφανές και μυστικοπαθές τραπεζικό ίδρυμα στον κόσμο. Με έδρα της στη Φρανκφούρτη, μετά από αυστηρή απαίτηση της Γερμανίας, δημιουργημένη στα πρότυπα της Bundesbank και υπό γερμανική επιρροή, αποτελεί το κρυφό πυρηνικό όπλο της Γερμανίας μέσω του οποίου καθορίζει τη μοίρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι αποφάσεις της ΕΚΤ λαμβάνονται κάτω από άκρα μυστικότητα και σε αντίθεση με άλλες κεντρικές τράπεζες, όπως αυτή των ΗΠΑ, τα πρακτικά των συνεδριάσεων της δε δημοσιεύονται ποτέ, ούτε μετά από πολλά χρόνια αλλά κρατούνται επτασφράγιστο μυστικό. Ακόμη και τα απόρρητα έγγραφα των κρατών κάποια στιγμή αποχαρακτηρίζονται και δίνονται στη δημοσιότητα. Όχι, όμως, τα αρχεία της ΕΚΤ.

Ενάντια στη Συνθήκη της Ευρώπης, που επιτάσσει τη διεξαγωγή ψηφοφορίας από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ για κάθε σημαντικό νομισματικό ζήτημα, ο καθορισμός των επιτοκίων του ευρώ πραγματοποιείται άνευ ψηφοφορίας και χωρίς να δημοσιεύονται τα αρχεία των σχετικών συζητήσεων. Ο έλεγχος της νομισματικής πολιτικής, που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία για την οικονομική επιβίωση ενός κράτους, παραχωρείται από τα κράτη μέλη της ΕΕ στην ΕΚΤ με την είσοδο τους στην ευρωζώνη. Αυτό γίνεται με την πίστη και την ελπίδα των κρατών της ΕΕ και τη δέσμευση της ΕΚΤ ότι η άσκηση της νομισματικής πολιτικής θα ασκείται με γνώμονα το κοινό συμφέρον της ευρωζώνης. Τί συμβαίνει, όμως, όταν το συμφέρον του ευρωπαϊκού Βορά είναι διαφορετικό απ' αυτό του ευρωπαϊκού Νότου;

Τα επιτόκια του ευρώ καθορίζουν το κόστος του χρήματος στην ευρωζώνη και η επιτοκιακή πολιτική, αναλόγως πώς θα ασκηθεί, μπορεί να προστατέψει, να στηρίξει, να ενισχύσει αλλά και να καταστρέψει μία οικονομία. Για παράδειγμα, διατηρώντας η ΕΚΤ τα επιτόκια στο 2% για περίπου τρία χρόνια, μεταξύ 2003-2006, προκάλεσε φούσκες περιουσιακών στοιχείων στην ευρωζώνη και κυρίως στον ευρωπαϊκό Νότο, ωθώντας κράτη όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία στην υπέρμετρη κατανάλωση και στην εκτόξευση των εισαγωγών από χώρες του ευρωπαϊκού Βορά και κυρίως απ΄ τη Γερμανία. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία ελλειμμάτων στον ευρωπαϊκό Νότο και πλεονασμάτων στο Βορά κάτι που αποτέλεσε την βάση για τη μετέπειτα ευρωπαϊκή κρίση.

Κανείς δεν εξήγησε ποτέ γιατί η ΕΚΤ ακολούθησε τη συγκεκριμένη επιτοκιακή πολιτική διατηρώντας τα επιτόκια στο 2% όταν για την ίδια περίοδο για παράδειγμα στις ΗΠΑ τα επιτόκια διαμορφώνονταν στο 4,2% και στη Βρετανία πάνω απ' το 4,5%. Κανείς δεν έχει ερωτηθεί ούτε έχει κληθεί να δώσει εξηγήσεις για τις φούσκες που δημιουργήθηκαν και στη συνέχεια έσκασαν στις χώρες του Νότου εξαιτίας της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ.

Κατά τη διάρκεια της έξαρσης της διεθνούς κρίσης στα τέλη του 2008, οι ΗΠΑ είχαν μειώσει τα επιτόκια τους κοντά στο 0%. Την ίδια στιγμή η ΕΚΤ τα διατηρούσε πάνω απ' το 4% και μάλιστα προέβη σε αύξηση τους μεγεθύνοντας την κρίση ρευστότητας στην ευρωζώνη. Το κόστος του χρήματος στην ΕΕ έγινε πολλαπλάσιο αυτού στις ΗΠΑ και στον υπόλοιπο αναπτυγμένο κόσμο με αποτέλεσμα να γίνει πανάκριβη και εξαιρετικά δύσκολη και επίπονη η χρηματοδότηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων και ο ευρωπαϊκός Νότος να βυθιστεί στην ύφεση.

Η πολιτική της ΕΚΤ στα τέλη του 2008 προκάλεσε την άνοδο του ευρώ στο 1,60 έναντι του δολαρίου κάνοντας το ενιαίο νόμισμα το ακριβότερο στον κόσμο, σκοτώνοντας με αυτόν τον τρόπο τις ευρωπαϊκές οικονομίες οι οποίες πέρα απ' τα υψηλότερα επιτόκια στη Δύση είχαν να αντιμετωπίσουν και το πανάκριβο ευρώ.

Αργότερα, κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης η ΕΚΤ προχώρησε σε μία νέα παράλογη και καταστροφική για την ΕΕ κίνηση, αυξάνοντας τα επιτόκια του ευρώ την ώρα που ολόκληρος ολόκληρος ο κόσμος προσδοκούσε μία μείωση.

Ποια μέλη, λοιπόν, του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ πρότειναν την παρατεταμένη διατήρηση των επιτοκίων του ευρώ σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα όταν η ευρωζώνη γινόταν μια μεγάλη φούσκα και ενώ έπρεπε να ακολουθηθεί η αντίθετη επιτοκιακή πολιτική; Ποια μέλη της ζήτησαν και πέτυχαν την αύξηση των επιτοκίων σε ιστορικό υψηλό στα χρόνια της έξαρσης της διεθνούς κρίσης όταν έπρεπε να μειωθούν; Ποιος είναι υπεύθυνος για την αύξηση των επιτοκίων του ευρώ κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης; Ποιοι είχαν αντίθετες απόψεις, ενστάσεις, διαφορετικές προτάσεις και ποιες ήταν αυτές;

Το πιθανότερο είναι πως δε θα μάθουμε ποτέ καθώς τα αρχεία των προτάσεων και των συζητήσεων των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ είναι μυστικά.

Το θέμα της μυστικότητας με την οποία δρα η ΕΚΤ ήταν εξ αρχής μείζον αλλά έχει μετατραπεί σε καθοριστικής σημασίας στα χρόνια της ευρωπαϊκής κρίσης. Η ΕΚΤ αύξησε τον ισολογισμό της κατά 1,8 τρις ευρώ τα τελευταία τέσσερα έτη αλλά δεν έχει ενημερώσει την ΕΕ σχετικά με τα προϊόντα που αγόρασε, σε ποιες τιμές και με ποιους όρους τα απέκτησε και το κυριότερο από ποιον τα αγόρασε. Κανείς δε γνωρίζει πώς αξιολογεί τις τιμές των προϊόντων που αγοράζει η ΕΚΤ, πώς επιβάλλει τα κουρέματα και αν αυτά είναι ίδια σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Κανείς δεν ξέρει γιατί η ΕΚΤ αποφάσισε να παράσχει δάνεια ύψους μεγαλύτερου του ενός τρις ευρώ στα τέλη του 2011 με αρχές 2012 και όχι νωρίτερα, στην αρχή της κρίσης. Γιατί το συγκεκριμένο ποσό. Γιατί στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Η ΕΚΤ δεν δικαιολογείται, δεν απολογείται, δεν κρίνεται και δεν ενημερώνει. Μόνο αποφασίσει μυστικά και εκτελεί.

Ακόμη και στην περίπτωση της αμερικανικής FED, γνωστή για τη μυστικοπάθεια της, σχεδόν κάθε τι που την αφορά δημοσιεύεται ύστερα από ένα χρονικό διάστημα ενώ μετά από δικαστική διαμάχη με δημοσιογραφικό οργανισμό αναγκάστηκε να δώσει στη δημοσιότητα και τα στοιχεία που αφορούσαν τα μυστικά δάνεια που παρείχε σε τράπεζες κατά τη διάρκεια της κρίσης. Αντίθετα, η ΕΚΤ δε δημοσιεύει τίποτε και παρά τις αγωγές απ' τον ίδιο δημοσιογραφικό οργανισμό δεν έδωσε, για παράδειγμα, ποτέ στη δημοσιότητα το φάκελο με τα στοιχεία για το swap της Ελλάδας με την Goldman Sachs. Η ιδιωτική Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα για την οποία έχουν γραφτεί άπειρες κατηγορίες είναι μακράν πιο δημοκρατική απ' τη μη κρατική ΕΚΤ.

Όμως, πώς είναι δυνατό να υπάρξει δημοκρατία μέσα απ' τη μυστικότητα; Πώς μπορεί να παραχωρείται ολοένα και περισσότερη εθνική κυριαρχία και δύναμη σε ένα τραπεζικό ίδρυμα το οποίο αποφασίζει για τη ζωή εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων χωρίς να δίνει αναφορά σε κανέναν;

Μετά την τελευταία ευρωπαϊκή σύνοδο η ΕΚΤ αναμένεται να λάβει ακόμη μεγαλύτερες εξουσίες. Ο ρόλος του επόπτη του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος είναι μία απ' αυτές. Όμως ποιος θα εποπτεύσει τον επόπτη; Ποιος θα ελέγξει τις αποφάσεις του, έστω και ετεροχρονισμένα;

Αναλύοντας τις αποφάσεις της πρόσφατης ευρωπαϊκής συνόδου είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς πως η Γερμανία έδωσε στην Ιταλία και την Ισπανία την υπόσχεση για τη δυνατότητα άντλησης δανείων με μέτριο πολιτικό κόστος για να λάβει ως αντάλλαγμα την υπόσχεση για την εκχώρηση περισσότερης εθνικής κυριαρχίας και μεγαλύτερων εξουσιών απ' όλα τα κράτη της ευρωζώνης στην ήδη πανίσχυρη ΕΚΤ.

Για ποιο λόγο, όμως, η υπό σχεδιασμό ευρωπαϊκή τραπεζική ενοποίηση θα πρέπει να περνά μέσα απ' την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα; Γιατί όχι από ένα τραπεζικό Eurogroup με διαφανείς διαδικασίες του οποίου οι αποφάσεις θα λαμβάνονται δημοκρατικά και τα αρχεία θα δημοσιεύονται προς κρίση και κριτική;

Μία μη δημοκρατική και με υπερεξουσίες ΕΚΤ οδηγεί σε απόκλιση στη δημοκρατία και τελικά προκαλεί μία κρίση δημοκρατίας εντός της ευρωζώνης. Αυτό συνέβη χωρίς να γίνει αντιληπτό στη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας όταν το συμφέρον της Γερμανίας τοποθετήθηκε απ' την ΕΚΤ πάνω απ' αυτό του ευρωπαϊκού Νότου κατά τη διάρκεια της άσκησης της νομισματικής πολιτικής. Σήμερα, πλέον, η απόκλιση στη δημοκρατία γίνεται πολύ πιο άκομψα, ωμά και φανερά απ' ότι στα προηγούμενα χρόνια με τη Γερμανία να μη διστάζει να δείχνει ξεκάθαρα την ΕΚΤ ως το ίδρυμα στο οποίο θα πρέπει να υποταχθεί η ευρωζώνη.

Η Γερμανία, όμως, πρέπει να προσέξει πολύ τί εύχεται αλλά και τί επιδιώκει. Δημιουργώντας μία μη δημοκρατική Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και παρέχοντας της υπερεξουσίες χωρίς καμία υποχρέωση να λογοδοτεί για το πώς τις ασκεί, βάλλει την αξιοπιστία της και αυξάνει την ανησυχία των αγορών για τον τρόπο λειτουργίας της αλλά και για οτιδήποτε την αφορά. Το άγνωστο δε μπορεί να μετρηθεί, να υπολογιστεί και να αντισταθμιστεί και οι αγορές, σε αντίθεση με τους ανθρώπους, μπορούν να χάσουν την πίστη τους πολύ εύκολα. Μία τέτοια απώλεια εμπιστοσύνης στην ΕΚΤ θα αποτυπωθεί άμεσα σε ολόκληρη την ευρωζώνη απ΄ το Νότο ως το Βορά και θα επηρεάσει καταλυτικά την εμπιστοσύνη στο ενιαίο νόμισμα. Οι χρηματοοικονομικές, οικονομικές και νομισματικές συνέπειες θα μπορούσαν να είναι τεράστιες.

Το κυριότερο όλων, όμως, ο δρόμος στον οποίο έχει μπει η ΕΚΤ προκαλεί τεράστιες αποκλίσεις εντός της ΕΕ υπονομεύοντας το μέλλον των κρατών μελών της και της ίδιας της Ένωσης και δημιουργώντας μία εκκολαπτόμενη κρίση δημοκρατίας. Η ΕΚΤ δεν πρέπει να γίνει το οικονομικό Βατικανό της ευρωζώνης, ένα κράτος εν κράτει, απ' το οποίο θα εξαρτάται όλο και περισσότερο το μέλλον της. Θα είναι ιστορικό λάθος αν ο δρόμος που προτείνει η Γερμανία για την έξοδο απ' την κρίση περνά μέσα απ' τη λιτότητα στη δημοκρατία.

Πάνος Παναγιώτου
Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής
Διευθυντής GSTA Ltd, WTAEC LTD



πηγή

Στη Γροιλανδία ανακαλύφθηκε ο αρχαιότερος κρατήρας

Στη Γροιλανδία ανακαλύφθηκε ο αρχαιότερος κρατήρας
Πρόκειται για έναν κρατήρα διαμέτρου 100 χιλιομέτρων, τον οποίο ανακάλυψαν Ευρωπαίοι επιστήμονες στην περιοχή της Γροιλανδίας. Ο κρατήρας είναι δημιουργήθηκε από την πρόσκρουση ενός αστεροειδή ή κομήτη ένα δισεκατομμύριο χρόνια πριν από οποιαδήποτε άλλη γνωστή πρόσκρουση στη Γη.


Μόνο 180 κρατήρες πρόσκρουσης έχουν ανακαλυφθεί στη Γη, όμως κάθε ανακάλυψη συνδέεται με την εύρεση κρυμμένων θησαυρών. Σύμφωνα με τον επικεφαλή της διεπιστημονικής ομάδας, τον Δρ. Adam A. Garde, περίπου το 30% αυτών των κρατήρων περιέχουν πολύτιμους φυσικούς πόρους, όπως ορυκτά, πετρέλαιο ή αέριο.

Έως τώρα ο τίτλος του παλαιότερου γνωστού κρατήρα ανήκε στον κρατήρα «Vredefort» και βρισκόταν στη Νότιο Αφρική. Ήταν ηλικίας δυο δισεκατομμυρίων ετών και έχει υποστεί μεγάλη διάβρωση. Ωστόσο, μια ομάδα επιστημόνων από το Κέντρο Γεωλογικών Ερευνών Δανίας και Γροιλανδίας (GEUS), το Πανεπιστήμιο Cardiff στην Ουαλία και το Πανεπιστήμιο Lund στη Σουηδία, άλλαξε τα δεδομένα ανακαλύπτοντας ίχνη ενός γιγάντιου κρατήρα πρόσκρουσης, ηλικίας τριών δισεκατομμυρίων ετών, κοντά στην περιοχή Μανιτσοκ στη Δυτική Γροιλανδία.

Σε δηλώσεις που έκανε ο Δρ. Iain McDonald από τη Σχολή Γήινων και Ωκεάνιων Επιστημών του πανεπιστημίου Cardiff, τόνισε ότι οι ερευνητές δεν ήταν εύκολο να πείσουν την επιστημονική κοινότητα για τη σημασία της έρευνάς τους, ωστόσο η βιομηχανία ήταν ξεκάθαρη σε σχέση με τα πιθανά οφέλη από την ανακάλυψη νέων κρατήρων.

«Μας πήρε περίπου τρία χρόνια να πείσουμε τους συναδέλφους μας στην επιστημονική κοινότητα για τη σημασία της έρευνάς μας, όμως η μεταλλευτική βιομηχανία ήταν πολύ πιο δεκτική», επισήμανε.


  πηγή

Oι Γερμανοί δίνουν αποζημιώσεις σε 80.000 επιπλέον Εβραίους!

Oι Γερμανοί δίνουν αποζημιώσεις σε 80.000 επιπλέον Εβραίους!
Γερμανικές αποζημιώσεις: Θύματα της πρώην Σοβιετικής Ενωσης θα λάβουν εφάπαξ 2.556 ευρώ και μόνιμη σύνταξη.
Aκούει κανείς στο Μέγαρο Μαξίμου;;;

Σε αντίθεση με όσα γίνονται στην Ελλάδα, για τις Γερμανικές αποζημιώσεις, στην Ρωσία φαίνεται ότι προχωρούν γοργά σε όλους τους τομείς, κατά της Γερμανίας!

Η κυβέρνηση της Γερμανίας αποφάσισε να πληρώσει αποζημιώσεις αποκατάστασης σε 80.000 επιπλέον Εβραίους , από την πρώην Σοβιετική Ένωση, επιζώντες του Ολοκαυτώματος που διεκδικούσαν χρηματικές αποζημιώσεις.

Οπως μεταδίδει σήμερα ο έγκυρος ρ/σ "η φωνή της Ρωσίας", η κυβέρνηση και η Επιτροπή για τις εβραϊκές υλικές αξιώσεις προς τη Γερμανία αποφάσισαν να χορηγήσουν για τον σκοπό αυτό 245 εκατομμύρια ευρώ.

Οι Εβραίοι από την πρώην Σοβιετική Ένωση που ήταν θύματα του της Ναζιστικής Γερμανίας, θα πάρουν εφάπαξ 2.556 ευρώ και θα παίρνουν κάθε μήνα σύνταξη, ύψους 300 ευρώ!!!


Η συμφωνία, υπεγράφη μεταξύ των γερμανικών αρχών και των εκπροσώπων της αμερικανικής οργάνωσης «Claims Conference». Το συνολικό ποσό των γερμανικών αποζημιώσεων θα φτάσει τα 300 εκατ. δολάρια.

Τα χρήματα αυτά θα διανεμηθούν στα θύματα των Ναζί στην πρώην Σοβιετική Ένωση, που δεν είχαν την ευκαιρία και δεν επιλέχθηκαν να λάβουν συντάξεις ή χρήματα από το γερμανικό ταμείο για τις αποζημιώσεις.

Τα περισσότερα από τα χρήματα θα προέλθουν από το ταμείο αποζημιώσεων, το οποίο χορηγεί αποζημίωση 2.556 ευρώ για τους Εβραίους που τράφηκαν σε φυγή μπροστά στους ναζί, όταν οι τελευταίοι εισέβαλαν στην Ευρώπη. Μέχρι σήμερα, αυτές οι αποζημιώσεις δεν ήταν διαθέσιμες για τους Εβραίους της Ουκρανίας, της Ρωσίας και άλλων χωρών της ΕΣΣΔ.
Μπορεί οι Γερμανοί να αγωνίστηκαν με κάθε τρόπο για να μην αναγνωριστούν τα εγκλήματα τους στην Ελλάδα αλλά για τους Εβραίους που επίσης υπέστησαν δεινά από το Γ’ Ραιχ λεφτά υπάρχουν....